«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ  Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

22  Ἰουλίου 2018

    Εἶναι πολύ ἐντυπωσιακό τό θαῦμα τοῦ χορτασμοῦ ἑνός μεγάλου πλήθους ἀνθρώπων, πού μᾶς διηγήθηκε ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή.Διαπιστώσαμε τήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ γιά τίς ὑλικές μας ἀνάγκες, καί βεβαιωθήκαμε μέ ἁπτό τρόπο, γιά τήν ἀγάπη καί τήν μεγάλη φροντίδα τοῦ Θεοῦ γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους.Πήραμε ἔτσι θάρρος καί μία ζωντανή ἐλπίδα γεννήθηκε μέσα μας, ὅτι ὁ Θεός πού τρέφει τά πετεινά τοῦ οὐρανοῦ,δέν θά μᾶς ἀφήσει ποτέ,ἀλλά θά μᾶς φροντίζει κατά θαυμαστό τρόπο σέ ὅλη τή ζωή μας.

    Ὁ Κύριος βρισκόταν στήν ἔρημο καί δίδασκε τά πλήθη πού τόν εἶχαν ἀκολουθήσει μέχρι ἐκεῖ. Ὅλοι εἶχαν σαγηνευτεῖ ἀπό τά οὐράνια λόγια Του,κρέμονταν κυριολεκτικά ἀπό τά χείλη Του.Τόσο πολύ ἀπορροφήθηκαν ἀπό τήν θεία Του διδασκαλία,πού δέν σκέφτηκαν καθόλου ὅτι περνοῦσε ἡ ὥρα,ἐρχόταν τό βράδυ,καί ὅτι θά τούς εὕρισκε τό τέλος τῆς ἡμέρας στήν ἐρημιά,καί ἔτσι δέν θά προλάβαιναν νά γυρίσουν στά σπίτια τους πρίν νυχτώσει.Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ,ἔτρεφε τήν ψυχή τους καί οἱ ὑλικές τους ἀνάγκες ἦταν σέ δεύτερη μοίρα.

   Κάποτε ὅμως βράδυασε καί οἱ μαθητές παρακαλοῦν τόν θεῖο Διδάσκαλο νά πεῖ στούς ἀνθρώπους νά φύγουν, προκειμένου νά πᾶνε στά γύρω χωριά γιά νά ἀγοράσουν τροφές νά φᾶνε.Ὄχι ὅτι ὁ Κύριός μας δέν τά σκεπτόταν αὐτά,τό ἀντίθετο! Θέλησε νά τούς δείξει ὅτι δίνει προτεραιότητα στήν τροφή τῆς ψυχῆς πού εἶναι ὁ λόγος Του,εἶχε ὅμως τό σχέδιό Του καί γιά τήν ὑλική τροφή.

    Καί πραγματικά,δέν θέλησε νά ἀφήσει τόν λαό Του νά φύγει πεινασμένος μέ ὁρατό τόν κίνδυνο, νά λιποθυμήσουν κάποιοι ἀπό αὐτούς στό δρόμο τῆς ἐπιστροφῆς.Τούς προστάζει,λοιπόν, νά καθίσουν πάνω στά χορτάρια καί εὐλογεῖ τά πέντε ψωμιά καί τά δύο ψάρια πού εἶχαν μαζί τους οἱ μαθητές Του.Ἀκολουθεῖ ἕνα καταπληκτικό θαῦμα.Οἱ ἐλάχιστες ἐκεῖνες τροφές πολλαπλασιάζονται κατά τρόπο θαυμαστό καί χορταίνουν ἀπό αὐτές πέντε χιλιάδες ἄνδρες ἐκτός ἀπό τίς γυναῖκες καί τά παιδιά τους.Ἕνας δηλαδή πολύ μεγαλύτερος  ἀριθμός ἀνθρώπων, καί περισσεύουν ἐπιπλέον δώδεκα κοφίνια γεμᾶτα.Τά περισσεύματα μαζεύονται ὅλα κατ'ἐντολήν τοῦ Κυρίου,γιά νά μήν πάει χαμένο τό παραμικρό.

      Αὐτό εἶναι ἕνα μεγάλο μάθημα οἰκονομίας στήν σπάταλη ἐποχή μας,στήν ὁποία,ἄλλοι πεινοῦν καί ἄλλοι πετοῦν τίς τροφές στά σκουπίδια!Εὐτυχῶς πού αὐτή ἡ κρίση πού περνᾶμε,μᾶς ἔκανε πιό εὐαίσθητους, ὥστε νά ἐκδηλώνουμε τά ἀνθρώπινα αἰσθήματά μας πρός τούς ἀδελφούς μας, πού στεροῦνται ἀκόμη καί τά ἀπαραίτητα γιά νά κρατηθοῦν στήν ζωή.Οἱ Ἕλληνες σήμερα, μαζεύουν ὅσα τρόφιμα περισσεύουν καί τά προσφέρουν μέ ἀγάπη σέ αὐτούς πού τά στεροῦνται.

      Ὁ ἄνθρωπος ὅμως, δέν εἶναι μόνο σῶμα πού φθείρεται,γερνάει καί πεθαίνει.Ἔχει καί ἀθάνατη ψυχή πού ἔχει καί αὐτή ἀνάγκη ἀπό τήν δική της τροφή.Τροφή τῆς ψυχῆς εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ πού εἴπαμε καί προηγουμένως.Ἀλλά κυρίως, ἡ ἀθάνατη ψυχή μας, γιά νά ζήσει αἰώνια κοντά στόν Χριστό,χρειάζεται νά τρέφεται καί μέ τόν Οὐράνιο Ἄρτο,τό σῶμα καί τό αἷμα τοῦ Κυρίου μας.Καί ἡ Ἐκκλησία μας,πίσω ἀπό τούς ὑλικούς ἄρτους τοῦ θαύματος αὐτοῦ, διακρίνει τόν Ἄρτο τῆς ζωῆς, ἀπό τόν Ὁποῖο τρέφονται οἱ ψυχές πού πεινοῦν τόν Θεό.Εἶναι ὁ Χριστός μας ,πού προσφέρεται στά μέλη της σέ κάθε Θεία Λειτουργία μέ τό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας.Χωρίς τήν συμμετοχή μας στό μυστήριο αὐτό,δέν εἶναι δυνατόν νά ἔχουμε μέσα μας τήν αἰώνια ζωή,τήν ζωή τοῦ Χριστοῦ.Μᾶς τό εἶπε ὁ Ἴδιος πολύ καθαρά.Ἀρκεῖ νά ὑπάρχει ἡ ἀνάλογη προετοιμασία,οἱ ἀπαραίτητες προϋποθέσεις, ὥστε τό Ποτήριο τῆς Ζωῆς,νά λειτουργεῖ σωστικά σέ μᾶς καί ὄχι καταδικαστικά.

   Ὁ Χριστός εἶναι πάντα ὁ ἴδιος,δέν ἀλλάζει.Ὅμως ἐμεῖς τόν δεχόμαστε διαφορετικά.Ὅσοι εἶναι ἄξιοι νά τόν δεχτοῦν μέσα τους, φωτίζονται ὁλόκληροι καί ἁγιάζονται.Γιά ὅσους  ὅμως κοινωνοῦν ἀνάξια,ὁ Χριστός,ἀπό φῶς πού φωτίζει,γίνεται φωτιά πού καίει,''πῦρ καταναλῖσκον”.Καί στήν αἰώνια ζωή,οἱ δίκαοι θά ἀπολαμβάνουν τήν δόξα τοῦ Θεοῦ καί θά χαίρονται αἰώνια.Οἱ ἀμετανόητοι ἁμαρτωλοί ὅμως, θά δέχονται τόν ἴδιο Θεό ὡς αἰώνια κόλαση,γιατί δέν θά ἔχουν τίς προϋποθέσεις νά ἀπολαμβάνουν τήν δόξα τοῦ Θεοῦ.

   Καί τά ψάρια ὅμως πού πολλαπλασιάστηκαν γιά νά χορτάσει ἐκεῖνο τό πλῆθος,ἔχουν κι αὐτά τόν συμβολισμό τους.Στήν ἀρχαία Ἐκκλησία,ὅπου οἱ διωκόμενοι Χριστιανοί λάτρευαν κρυφά τόν ἀληθινό  Θεό μέσα στίς κατακόμβες,μέ τόν ἰχθύ,τό ψάρι δηλαδή,συμβόλιζαν τόν Χριστό μας. Ζωγράφιζαν ἕνα ψάρι καί πάνω του ἔγραφαν Ι.Χ.Θ.Υ.Σ.,πού σημαίνει Ἰησοῦς Χριστός Θεοῦ Υἱός Σωτήρ.Ἕνας πολύ ὡραῖος συμβολισμός καί ἕνας πολύ ἔξυπνος τρόπος νά μιλοῦν γιά τόν Χριστό χωρίς νά τούς καταλαβαίνουν οἱ ἀμύητοι καί οἱ ἐχθροί τῆς ἀληθινῆς Πίστεως.

    Βέβαια,οἱ ἀληθινοί Χριστιανοί,δέν ἦταν ποτέ δειλοί καί ὅταν τούς καλοῦσαν νά ὁμολογήσουν τήν πίστη τους στόν Χριστό,τό ἔκαναν μέ θάρρος καί παρησία,χωρίς νά φοβοῦνται τίς ἀπειλές καί τά μαρτύρια.Δέν πήγαιναν ὅμως καί ἀπό μόνοι τους νά μποῦν μέσα στό στόμα τοῦ λύκου καί νά μαρτυρήσουν γιά τήν πίστη τοῦ Χριστοῦ χωρίς νά τούς τό ζητήσει κανείς.Χρειάζεται πάντοτε διάκριση καί ὑπακοή στόν πνευματικό ὁδηγό, ὥστε νά γίνωνται ὅλα καθώς πρέπει.Ὁ ὑπέρμετρος ζῆλος εἶναι μία ἀκραία κατάσταση καί χρειάζεται μεγάλη προσοχή.

    Ὁ Χριστός,λοιπόν,εἶναι ἐκεῖνος πού μᾶς τρέφει μέ τά πλούσια ἐπίγεια ἀγαθά Του καί εὐλογεῖ τόν τίμιο ἰδρῶτα μας καί τούς κόπους μας.Ἄν Ἐκεῖνος δέν στείλει τήν εὐλογία Του,μάταια κοπιάζουμε.

Δέν χρειάζεται οὔτε νά ἀγωνιοῦμε ὑπερβολικά γιά τό αὔριο,ἀλλά οὔτε καί νά ἐφησυχάζουμε μέ τήν ὀκνηρία μας καί νά νομίζουμε ὅτι θά μᾶς ἔλθουν οὐρανοκατέβατα αὐτά πού χρειαζόμαστε στή ζωή μας.

     Πρώτη μας φροντίδα ἡ σωτηρία τῶν ἀθανάτων ψυχῶν μας,ἡ συνεχής ἐκζήτηση τῆς Οὐράνιας Βασιλείας.Τά ὑλικά ἀγαθά ἕπονται καί χορηγοῦνται ἀπό τόν Θεό πλουσιοπάροχα μέ τήν εὐλογία Του, πού τά πληθαίνει καί μᾶς παρέχει μαζί καί τήν χαρά, νά τά ἀπολαμβάνουμε μέ εὐχαρίστηση, δοξάζοντας ταυτόχρονα Αὐτόν πού εἶναι ὁ χορηγός κάθε ἀγαθοῦ.

  Ὑπάρχουν στή ζωή μας πολλά παραδείγματα πλουσίων ἀδελφῶν μας πού ἀπελάμβαναν πολλά ὑλικά ἀγαθά, χωρίς νά σκέπτονται οὔτε τόν Θεό οὔτε καί τούς ἄλλους ἀνθρώπους πού τά στερούνταν. Κάποια στιγμή ὅμως τά ἔχασαν ὅλα καί βρέθηκαν σέ πολύ δύσκολη θέση, καθώς ἦταν καλομαθημένοι καί δέν ἄντεχαν τήν στέρηση καί τήν κακοπάθεια.

   Ὅσοι ὅμως ἔχουν τήν ἐλπίδα τους στόν Θεό καί δέν θεωροῦν τήν κοιλιά τους Θεό,ἀπολαμβάνουν μέ μέτρο καί εὐχαριστία τήν καθημερινή τους τροφή,χωρίς ἀπληστία καί βουλημία.Δέν ζοῦνε γιά νά τρῶνε,ἀλλά  γιά νά κρατηθοῦν στή ζωή.Δίνουν τά ἐπί πλέον σέ ὅσους τά ἔχουν ἀνάγκη,καί ὅταν κι ἐκεῖνοι βρεθοῦν σέ δυσκολία,δέν ἀπελπίζονται,ἀλλά προσβλέπουν καρτερικά στήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ.Καί ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ δέν τούς ἀφήνει νά πεινάσουν,ἀλλά ἐφευρίσκει πολλούς τρόπους νά καλύψει τίς ὑλικές τους ἀνάγκες.

     Εὐτυχισμένοι,λοιπόν,ὅσοι ἐναποθέτουν τίς ἐλπίδες τους στό Θεό καί δέν ἀγωνιοῦν ὑπερβολικά γιά τό αὔριο.Φροντίζουν γιά τίς οἰκογένειές τους,χωρίς ὅμως νά παραμελοῦν τήν ἀθάνατη ψυχή τους.Ἔτσι,ἔχουν τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ σέ ὅλα τά καλά τους ἔργα,ἀπολαμβάνουν μέ χαρά  τήν ζωή αὐτή,ἀποβλέποντας ταυτόχρονα στήν αἰώνια Πατρίδα μας πού εἶναι ὁ Οὐρανός.

ΠΗΓΗ