Πίστη και θρησκευτικότητα

Του Σεβ. Μητροπολίτη Ζιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτη

1 Δεκεμβρίου 2012

Η  Ευαγγελική Περικοπή αυτής της Κυριακής  αναφέρεται στη θεραπεία του τυφλού στη πόλη της Ιεριχώ. Το στοιχείο που μας εντυπωσιάζει είναι η σιγουριά που είχε ο τυφλός άνθρωπος, ότι ο Χριστός μπορούσε να τον θεραπεύσει. 

Και πράγματι στο διάλογο του Ιησού με τον τυφλόν βλέπουμε ότι παρ’ όλον που ο άνθρωπος αυτός εστερείτο την όραση του, το φως του, αυτό δεν τον εμπόδισε να είναι σωστά πληροφορημένος ότι ο Ιησούς Χριστός, σύμφωνα με τις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης, είναι ο απόγονος του Βασιλέως Δαβίδ, δηλαδή ο αναμενόμενος Μεσσίας, ο Υιός του Θεού που θα έσωζε τους ανθρώπους από τις ασθένειές τους, τις παραλυσίες τους, από το πόνο τους, από τον θάνατο, για να τους οδηγήσει στη ζωή την αιώνιο, να τους οδηγήσει κοντά στο Θεό.

Γι’ αυτό όταν πραγματοποιείται το θαύμα της θεραπείας του τυφλού ο Ιησούς του λέει με σαφήνεια «η πίστη σου σε έσωσε» δηλαδή η εμπιστοσύνη σου στην αληθινή θεότητα σ’ έχει θεραπεύσει. 

Η υπόθεση της αληθινής θρησκευτικότητας μας ορίζει τη θέση μας που έχουμε μέσα στο κόσμο. Ανάλογα, δηλαδή, με το βαθμό που θρησκεύουμε σωστά τόσο καλύτερα μπορούμε να βλέπουμε και να αξιοποιούμε τα πράγματα γύρω μας. ΄Οσο πιο κοντά βρισκόμαστε στη σωστή θρησκευτικότητα, τόσο καλύτερα μπορούμε να αντιμετωπίζουμε τα διάφορα προβλήματα που πλήγουν τη ζωή μας. Αν η θρησκευτικότητά μας είναι σωστή, κι όταν ακόμα αντιμετωπίζουμε τα χειρότερα προβλήματα, έχουμε υπομονή, κατανόηση και δύναμη Θεού να παλέψουμε ως γίγαντες και να νικήσουμε με την εμπειρία ενός θαύματος. Αν η θρησκευτικότητά μας είναι λανθασμένη κι αρρωστημένη, έστω κι αν έχουμε μπροστά μας μικρά κι ασήμαντα προβλήματα, τις περισσότερες φορές, μας πιάνει απελπισία, απομακρυνόμαστε από την Εκκλησία, πέφτουμε στην αμαρτία και κάποτε μάλιστα εγκληματούμε.

Η θρησκευτικότητα, λοιπόν, επηρεάζει πάντοτε τη ζωή των ανθρώπων. 

Αυτοί που έχουν σωστή θρησκευτικότητα βρίσκουν τη δύναμη να κάνουν το καλύτερο για τον εαυτό τους, την οικογένειά τους και για την ευρύτερη κοινωνία.        

Αυτοί που έχουν λανθασμένη θρησκευτικότητα, συμπεριφέρονται με φανατισμό, με μίσος, με κακία, δημιουργούν προβλήματα στον εαυτό τους, στις οικογένειές τους και στην ευρύτερη κοινωνία.

΄Ετσι βλέπουμε σε κάθε εποχή ανθρώπους να κάνουν το καλό, όπως οι άγιοι μας κι οι ήρωές μας και γενικά οι ευεργέτες της ανθρωπότητας, και ταυτόχρονα ανθρώπους που επιτελούν κοινωνικές αδικίες, να γίνονται βίαιοι, βάναυσοι, κακούργοι, εγκληματίες και εκμεταλλευτές. 

Στη πρώτη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους που πιστεύουν στο Θεό.

Στη δεύτερη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους υλιστές, που δεν πιστεύουν στην ύπαρξη του Θεού. Νομίζουν ότι όλα κρίνονται με βάση τα δικά τους συμφέροντα, χωρίς να υπολογίζουν το θέμα της δικαιοσύνης. Αυτό μπορεί να συμβεί σε άτομα, σε οικογένειες, σε κοινωνικές ομάδες, σε πολιτικά κόμματα, σε διεθνείς οργανισμούς, αλλά και σε χώρες και σε συνασπισμούς.

΄Ετσι δημιουργείται το φαινόμενο της βίας, της τρομοκρατίας, των συγκρούσεων, των πολέμων και της αβεβαιότητας για το αύριον.

Γι’ αυτό ο μόνος τρόπος για να υπάρξει ειρήνη και πρόοδος ανάμεσα στους ανθρώπους, είναι να φυτρώσει μέσα στις καρδιές μας η σωστή πίστη στο Χριστό ότι είναι ο Σωτήρας μας Θεός, που θα μας οδηγήσει στη βίωση της αγάπης ανάμεσά μας και στη συνέχεια, αγάπη προς εκείνους τους ανθρώπους, που έχουν την ανάγκη μας και μπορούμε να τους βοηθήσουμε. 

Αυτή τη βαθειά πίστη κι αυτή την αγάπη είχε κι ο τυφλός της σημερινής Ευαγγελικής Περικοπής, με αποτέλεσμα να ζήσει το μεγαλύτερο θαύμα της ζωής του, να δει το φως του, και το κυριότερο να σωθεί αιώνια. 

Αυτή τη πίστη χρειαζόμαστε κι εμείς σήμερα για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε σωστά τα προβλήματά μας. Για να μπορέσουμε να έχουμε κι εμείς την ελπίδα της σωτηρίας, την ελπίδα της αιώνιας ζωής.

Το παράδειγμα του μεγαλείου της πίστεως του τυφλού της σημερινής Ευαγγελικής Περικοπής πρέπει να αποτελέσει φωτεινή πυξίδα διά τον υπόλοιπον βίον της ζωής μας. 

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα

Πρωτότυπο κείμενο

Κατά Λουκάν ιη΄, 35 - 43

35 Εγένετο δέ εν τώ εγγίζειν αυτόν εις Ιεριχώ τυφλός τις εκάθητο παρά τήν οδόν προσαιτών, 36 ακούσας δέ όχλου διαπορευομένου επυνθάνετο τί είη ταύτα. 37 απήγγειλαν δέ αυτώ ότι Ιησούς ο Ναζωραίος παρέρχεται. 38 καί εβόησε λέγων, Ιησού υιέ Δαυίδ, ελέησόν με. 39 καί οι προάγοντες επετίμων αυτώ ίνα σιωπήση, αυτός δέ πολλώ μάλλον έκραζεν, υιέ Δαυίδ, ελέησόν με. 40 σταθείς δέ ο Ιησούς εκέλευσεν αυτόν αχθήναι πρός αυτόν, εγγίσαντος δέ αυτού επηρώτησεν αυτόν λέγων, 41 τί σοι θέλεις ποιήσω; ο δέ είπε, Κύριε, ίνα αναβλέψω. 42 καί ο Ιησούς είπεν αυτώ, ανάβλεψον, η πίστις σου σέσωκέ σε. 43 καί παραχρήμα ανέβλεψε, καί ηκολούθει αυτώ δοξάζων τόν Θεόν, καί πάς ο λαός ιδών έδωκεν αίνον τώ Θεώ.

Μετάφραση στη δημοτική

Κατά Λουκάν ιη΄, 35 - 43

35 Καθώς ο Ιησούς πλησίασε την Ιεριχώ, ένας τυφλός καθόταν στην άκρη του δρόμου και ζητιάνευε. 36 ΄Οταν άκουσε το πλήθος που περνούσε, ρώτησε να μάθει τι συμβαίνει. 37 Του είπαν ότι περνάει ο Ιησούς ο Ναζωραίος, 38 κι εκείνος φώναξε δυνατά: «Ιησού, Υιέ του Δαβίδ, σπλαχνίσου με!» 39 Αυτοί που προπορεύονταν τον μάλωναν να σωπάσει, εκείνος όμως φώναζε ακόμη πιο δυνατά: «Υιέ του Δαβίδ, σπλαχνίσου με!» 40 Τότε ο Ιησούς στάθηκε κι έδωσε εντολή να τον φέρουν κοντά του. ΄Οταν αυτός πλησίασε, τον ρώτησε: 41 «Τι θέλεις να σου κάνω:» Εκείνος αποκρίθηκε: «Κύριε, θέλω ν’ αποκτήσω το φως μου». 42 Και ο Ιησούς του είπε: «Απόκτησε το φως σου! Η πίστη σου σε έσωσε». 43 Αμέσως βρήκε το φως του κι ακολουθούσε τον Ιησού δοξάζοντας το Θεό. ΄Ολος ο κόσμος, όταν τον είδε, δοξολογούσε το Θεό.