ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΛΟΥΚΑ (Λουκ. 10, 25-37)
Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012
Η Παραβολή του καλού Σαμαρείτη που ακούσαμε από την σημερινή
Ευαγγελική περικοπή, είναι ένας υπέροχος ύμνος προς την αληθινή και έμπρακτη
αγάπη. Η άριστη συμπεριφορά του καλού Σαμαρείτη προς τον πάσχοντα, ανήμπορο και
πονεμένο συνάνθρωπό του μας συγκινεί ιδιαίτερα και μας τονίζει ότι η πίστη μας
είναι γνήσια όταν συνοδεύεται από έργα αγάπης διαφορετικά είναι νεκρή.
Την αφορμή για την διήγηση αυτή έδωσε στον Κύριο ένας
νομικός, ένας γνώστης του νόμου, ένας θεολόγος του ιουδαϊσμού θα λέγαμε σήμερα.
Αυτός Τον πλησίασε και θέλοντας να Τον πειράξει Τον ρώτησε τι θα πρέπει να
κάνει για να κληρονομήσει την αιώνια ζωή. Και ο Κύριος τον παρέπεμψε στον νόμο
που τους παρέδωσε ο Μωυσής, τον οποίο γνώριζε πολύ καλά.
Αβίαστα τότε ο νομικός απάντησε ότι για την απόκτηση της
αιώνιας ζωής απαιτείται κυρίως αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον. Στην
επιθυμία του νομικού να πληροφορηθεί για την έννοια της λέξεως «πλησίον» ο
Κύριος απάντησε με την καταπληκτική παραβολή του καλού Σαμαρείτη.
Ένας ταξιδιώτης, έπεσε σε χέρια ληστών. Αυτοί του πήραν τα
ρούχα, τον χτύπησαν και τον άφησαν μισοπεθαμένο. Δυο περαστικοί ιερωμένοι που
έτυχε να τον δουν δεν του έδωσαν σημασία. Ο καλός Σαμαρείτης όμως τον πόνεσε,
του περιποιήθηκε τις πληγές και τον μετέφερε σε ξενοδοχείο πληρώνοντας τα έξοδα
της διαμονής του. Έτσι, γίνεται κατανοητό ότι πραγματικός «πλησίον» ήταν αυτός
που συμπόνεσε τον συνάνθρωπο και του στάθηκε στην συμφορά του.
Και εμείς τώρα δεν αρκεί να γνωρίζουμε μόνο τον νόμο του
Θεού, να τον αποδεχόμαστε ως αληθινό και να υστερούμε στην έμπρακτη εκδήλωση
αγάπης προς τον συνάνθρωπο. Δεν δικαιώνονται αυτοί που γνωρίζουν μόνο τον νόμο
του Θεού, αλλά αυτοί που τον εφαρμόζουν.
Η εκδήλωση της αγάπης μας δεν έχει όρια. Δεν περιορίζεται
μόνο στα συγγενικά και φιλικά μας πρόσωπα. Επεκτείνεται σε όλους ανεξάρτητα από
συγγένεια, ηλικία, φύλλο, κοινωνική τάξη, πατρίδα και θρησκεία. Ο χριστιανός
στο πρόσωπο του αδελφού του πρέπει να βλέπει τον ίδιο τον Θεό του. Δεν
αποβλέπει σε κάποια ανταπόδοση ούτε στον έπαινο των άλλων. Κάνει το χριστιανικό
του καθήκον χωρίς να υπολογίζει κόπους και θυσίες. Στις δύσκολες αυτές ώρες του
καθήκοντος σκεπτόμαστε την αγάπη που έδειξε ο Θεός σε όλους μας και κάνουμε
αυτό που θα έκανε και ο Ίδιος στην θέση μας.
Όλοι μας είμαστε καλοί στην θεωρία, στην πράξη υστερούμε.
Πρέπει να υπερβαίνουμε τους εαυτούς μας και να προχωρούμε στο υπέρτατο καθήκον
της αγάπης χωρίς υπολογισμούς και χωρίς να θέτουμε κάποια όρια. Οι άνθρωποι
έχουν χορτάσει από τα λόγια και χρειάζονται έργα. Εφαρμόζοντας πρακτικά τον
νόμο του Θεού βοηθούμε τους γύρω μας να βρουν τον βηματισμό τους, να δουν ότι η
Πίστη μας είναι αληθινή και ζωντανή.
Στην σημερινή συγκυρία με την οικονομική κρίση που βιώνουμε
όλοι μας η υλική βοήθεια είναι απαραίτητη. Πάντα όμως πρέπει να προσφέρουμε την
δυνατότητα στον διπλανό μας να αισθανθεί την παρουσία και την αγάπη του Θεού.
Έτσι, θα τον βοηθήσουμε να έχει την ελπίδα του στον Θεό ώστε όταν παρέλθει η
δύσκολη οικονομική συγκυρία να εξακολουθήσει να ελπίζει «εις Θεόν ζώντα».
Ακούμε από πολλούς ότι η κρίση που περνάμε είναι κυρίως
πνευματική και ηθική. Και αυτή είναι η πραγματικότητα. Ξεφύγαμε πολύ από την
Πίστη και τον τρόπο ζωής των προγόνων μας. Μάθαμε την καλοπέραση και τον εύκολο
δρόμο. Ξεχάσαμε την κακοπάθεια, την ασκητική οδό της Εκκλησίας μας, και
επιδοθήκαμε στις υλικές απολαύσεις χωρίς μέτρο και όρια. Τώρα δυσκολευόμαστε
και μας φαίνονται οι δυσκολίες που περνάμε σαν βουνό.
Ο καλός Σαμαρείτης έκανε το χρέος του χωρίς να υπολογίσει
κόπο χρήματα και καθυστέρηση. Το θεώρησε αδιανόητο να προσπεράσει αδιάφορα τον
κακοποιημένο αδελφό του. Γνώριζε καλά ότι αν τον άφηνε και εκείνος γρήγορα θα
τον εύρισκε ο θάνατος. Έτσι ,χωρίς δεύτερη σκέψη τον βοήθησε να κρατηθεί στη
ζωή.
Οι Άγιοι Πατέρες λένε ότι Καλός Σαμαρείτης είναι ο Χριστός.
Στη θέση του κακοποιημένου από τους ληστές βάζουν όλους τους ανθρώπους που
τραυματίστηκαν από την αμαρτία και σώθηκαν με την σταυρική θυσία του Χριστού.
Μακάρι μέσα από τις δυσκολίες που περνούμε να κατανοήσουμε
αυτές τις αλήθειες να έλθουμε και πάλι κοντά στο Θεό και τον πλησίον και τότε η
κρίση αυτή θα γίνει η μεγάλη ευκαιρία να ξαναβρούμε τον δρόμο μας και να
επιστρέψουμε στον Θεό και τότε θα υπομείνουμε με καρτερία και ελπίδα όλα τα
δεινά μέχρι να τα περάσουμε με την βοήθεια του Θεού και να ξαναβρούμε την
ανθρωπιά και την αξιοπρέπειά μας, Αμήν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου