ΚΥΡΙΑΚΗ Ε’ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
Κυριακή 6η Απριλίου 2014
Είναι οι τελευταίες ημέρες της επίγειας ζωής του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Και ακολουθούμενος από τους Μαθητές Του, ανεβαίνει στα Ιεροσόλυμα.
Στον δρόμο, τους μιλάει διεξοδικά και τους επεξηγεί με λεπτομέρειες, ως Παντογνώστης Θεός τα όσα πρόκειται να συμβούν στο Πάθος Του.
Ορισμένα σημεία από όσα τους λέει, δεν τα καταλαβαίνουν και τόσο πολύ.
Έτσι, ενώ τους κάνει λόγο για μαρτυρία, Σταυρό και θάνατο, κάποιοι από αυτούς συζητούν για πρωτεία και ζητούν θέσεις.
Ας μη μας παραξενεύει αυτή η άγνοια των Μαθητών. Γιατί δεν είχαν αντιληφθεί το νόημα που θα είχε η Σταυρική Του Θυσία.
Έπειτα, ας μη ξεχνούμε, ότι όλοι οι Ιουδαίοι της εποχής του Θεανθρώπου είχαν εσφαλμένη ιδέα για τον Μεσσία. Τον θεωρούσαν ως επίγειο άρχοντα, που θα είχε την έδρα Του στα Ιεροσόλυμα και στη συνέχεια θα κατακτούσε τους γύρω λαούς.
Εξάλλου, δεν είχαν ακόμα δεχθεί τήν Χάρη του Παναγίου Πνεύματος, δεν είχε ακόμα γίνει η Πεντηκοστή και έτσι σκεπτόντουσαν ανθρώπινα.
Βέβαια, ο Κύριός μας πολλές φορές με την θεία Του διδαχή προσπάθησε να διορθώσει αυτές τις αντιλήψεις που είχαν γι΄ Αυτόν.
Και τώρα, αυτό πάλι κάνει.
Ελέγχει αυτές τις αντιλήψεις τους και τους λέει: "Οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε". Δηλαδή, "δεν ξέρετε τι ζητάτε". Και για να τους κάνει ακόμα περισσότερο να καταλάβουν την έννοια της Θείας Του αποστολής, τους λέει προφητικά: "Το πικρό ποτήριο του μαρτυρικού θανάτου που θα πιω εγώ, θα το πιείτε και σεις. Και στο Βάπτισμα των θλίψεων και διωγμών που εγώ θα βαπτισθώ και σεις θα βαπτισθειτε. Αλλά το ποιος θα καθήσει πρώτος και ποιός δεύτερος, αυτό δεν εξαρτάται από εμένα, αλλά θα δοθεί σε εκείνους στους οποίους έχει ετοιμασθεί, απο τον δικαιοκρίτη Πατέρα μου."
Και κατακλείει την διδασκαλία Του, με την περίφημη διαβεβαίωση: " Ο Υιός του ανθρώπου, Εγώ, ο Μεσσίας δηλαδή, δεν ήλθε στον κόσμο για να υπηρετηθεί, αλλά για να υπηρετήσει και να δώσει την ζωή Του λύτρο, για να εξαγορασθούν και να ελευθερωθούν από την αμαρτία και τον θάνατο πολλοί".
Η σημερινή Ευαγγελική περικοπή, που είναι και η εισαγωγή, το προανάκρουσμα των Παναχράντων Παθών Του Κυρίου μας, μάς προσφέρει πολλά μηνύματα.
Από αυτά ας σταθούμε στα εξής:
Να μη επιζητούμε τις ανθρώπινες δόξες που έρχονται και παρέρχονται, αλλά να επιζητούμε την άφθαρτη και αιώνια δόξα της Θείας Βασιλείας. Αυτό αποτελεί και τον σκοπό της ζωής μας, αφού πώς παρατηρεί και ο Ιερός Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, Θέωση είναι "η κατά χάρη συμμετοχή μας στην Θεία δόξα και μακαριότητα".
Ο αληθινός Χριστιανός την αληθινή, την πραγματική δόξα την ανακαλύπτει στην εξυπηρέτηση του πλησίον, στην καρδιακή προσφορά, που μπορεί να φθάσει ακόμα και στο μαρτύριο. Το να προσφέρεται κάποιος στον συνάνθρωπο για χάρη Του Θεού, με ανιδιοτέλεια, αυτό είναι η αληθινή δόξα. Όπως και για τον Θεάνθρωπο δόξα είναι ο Σταυρός Του.
Και όπως Εκείνος επέρασε τον επίγειο βίο Του ευεργετώντας αδιάκοπα τον άνθρωπο, έτσι και εμείς, ακολουθώντας το παράδειγμά Του καλούμαστε να κάνουμε το ίδιο προς όλους, χωρίς διακρίσεις.
Επίσης, κάτι άλλο που θα πρέπει να προσέξουμε, είναι το ότι οι προσευχές μας να μην περιλαμβάνουν παράλογα αιτήματα. Δηλαδή: Πρώτα να ζητούμε τα όσα συμφέρουν την ψυχή μας και έπειτα τα όσα αφορούν τα γήινα θέματά μας.
Να ξέρουμε τι θα πρέπει να ζητούμε από τον Θεό. Και εάν ακόμα δεν λαβαίνουμε ό,τι ζητούμε, πάλι να Τον ευχαριστούμε, γιατί και στις αναπάντητες προσευχητικές μας κλήσεις και στις θλίψεις και τις δοκιμασίες μας, φαίνεται η θεία αγάπη Του και όλα τα οικονομεί για τον πνευματικό μας συμφέρον, που είναι και το μείζον θέμα.
Ευσεβείς Χριστιανοί μου, αυτές τις πάνσεπτες και άγιες ημέρες που έρχονται, ας στρέψουμε την σκέψη μας, τον νου και την καρδιά μας στον Λυτρωτή και Σωτήρα μας Χριστό, στον Μόνο Ευεργέτη μας. Ας του προσφέρουμε την ολόψυχη πνευματική μας λατρεία. Ας αφήσουμε μπροστά στον Σταυρό Του τα δάκρυα της μετανοίας μας και μαζί με τον μετανοημένο ληστή ας επαναλάβουμε την επίκληση: "Μνήσθητί μου Κύριε, όταν έλθεις εν τη Βασιλεία Σου"/
Ας Τον συνοδέψουμε στην Σταυρική Του πορεία πρός τα Ιεροσόλυμα. Πορεύεται για να σταυρωθεί για χάρη μας. "Ας Τον ικετέψουμε, να αξιωνώμαστε να σταυρώνουμε σε καθημερινή βάση τα πνευματικά μας πάθη, τις αμαρτίες μας, τις αδυναμίες μας, τους εγωισμούς μας, τις κακίες μας, ώστε να αξιωθούμε να ζήσουμε μαζί Του εδώ στην γη, αλλά και στον ουρανό, στην Άνω Ιερουσαλήμ, δηλαδή στην επουράνια και Θεία Του Βασιλεία, Αμήν!
Κυριακή 6η Απριλίου 2014
Είναι οι τελευταίες ημέρες της επίγειας ζωής του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Και ακολουθούμενος από τους Μαθητές Του, ανεβαίνει στα Ιεροσόλυμα.
Στον δρόμο, τους μιλάει διεξοδικά και τους επεξηγεί με λεπτομέρειες, ως Παντογνώστης Θεός τα όσα πρόκειται να συμβούν στο Πάθος Του.
Ορισμένα σημεία από όσα τους λέει, δεν τα καταλαβαίνουν και τόσο πολύ.
Έτσι, ενώ τους κάνει λόγο για μαρτυρία, Σταυρό και θάνατο, κάποιοι από αυτούς συζητούν για πρωτεία και ζητούν θέσεις.
Ας μη μας παραξενεύει αυτή η άγνοια των Μαθητών. Γιατί δεν είχαν αντιληφθεί το νόημα που θα είχε η Σταυρική Του Θυσία.
Έπειτα, ας μη ξεχνούμε, ότι όλοι οι Ιουδαίοι της εποχής του Θεανθρώπου είχαν εσφαλμένη ιδέα για τον Μεσσία. Τον θεωρούσαν ως επίγειο άρχοντα, που θα είχε την έδρα Του στα Ιεροσόλυμα και στη συνέχεια θα κατακτούσε τους γύρω λαούς.
Εξάλλου, δεν είχαν ακόμα δεχθεί τήν Χάρη του Παναγίου Πνεύματος, δεν είχε ακόμα γίνει η Πεντηκοστή και έτσι σκεπτόντουσαν ανθρώπινα.
Βέβαια, ο Κύριός μας πολλές φορές με την θεία Του διδαχή προσπάθησε να διορθώσει αυτές τις αντιλήψεις που είχαν γι΄ Αυτόν.
Και τώρα, αυτό πάλι κάνει.
Ελέγχει αυτές τις αντιλήψεις τους και τους λέει: "Οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε". Δηλαδή, "δεν ξέρετε τι ζητάτε". Και για να τους κάνει ακόμα περισσότερο να καταλάβουν την έννοια της Θείας Του αποστολής, τους λέει προφητικά: "Το πικρό ποτήριο του μαρτυρικού θανάτου που θα πιω εγώ, θα το πιείτε και σεις. Και στο Βάπτισμα των θλίψεων και διωγμών που εγώ θα βαπτισθώ και σεις θα βαπτισθειτε. Αλλά το ποιος θα καθήσει πρώτος και ποιός δεύτερος, αυτό δεν εξαρτάται από εμένα, αλλά θα δοθεί σε εκείνους στους οποίους έχει ετοιμασθεί, απο τον δικαιοκρίτη Πατέρα μου."
Και κατακλείει την διδασκαλία Του, με την περίφημη διαβεβαίωση: " Ο Υιός του ανθρώπου, Εγώ, ο Μεσσίας δηλαδή, δεν ήλθε στον κόσμο για να υπηρετηθεί, αλλά για να υπηρετήσει και να δώσει την ζωή Του λύτρο, για να εξαγορασθούν και να ελευθερωθούν από την αμαρτία και τον θάνατο πολλοί".
Η σημερινή Ευαγγελική περικοπή, που είναι και η εισαγωγή, το προανάκρουσμα των Παναχράντων Παθών Του Κυρίου μας, μάς προσφέρει πολλά μηνύματα.
Από αυτά ας σταθούμε στα εξής:
Να μη επιζητούμε τις ανθρώπινες δόξες που έρχονται και παρέρχονται, αλλά να επιζητούμε την άφθαρτη και αιώνια δόξα της Θείας Βασιλείας. Αυτό αποτελεί και τον σκοπό της ζωής μας, αφού πώς παρατηρεί και ο Ιερός Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, Θέωση είναι "η κατά χάρη συμμετοχή μας στην Θεία δόξα και μακαριότητα".
Ο αληθινός Χριστιανός την αληθινή, την πραγματική δόξα την ανακαλύπτει στην εξυπηρέτηση του πλησίον, στην καρδιακή προσφορά, που μπορεί να φθάσει ακόμα και στο μαρτύριο. Το να προσφέρεται κάποιος στον συνάνθρωπο για χάρη Του Θεού, με ανιδιοτέλεια, αυτό είναι η αληθινή δόξα. Όπως και για τον Θεάνθρωπο δόξα είναι ο Σταυρός Του.
Και όπως Εκείνος επέρασε τον επίγειο βίο Του ευεργετώντας αδιάκοπα τον άνθρωπο, έτσι και εμείς, ακολουθώντας το παράδειγμά Του καλούμαστε να κάνουμε το ίδιο προς όλους, χωρίς διακρίσεις.
Επίσης, κάτι άλλο που θα πρέπει να προσέξουμε, είναι το ότι οι προσευχές μας να μην περιλαμβάνουν παράλογα αιτήματα. Δηλαδή: Πρώτα να ζητούμε τα όσα συμφέρουν την ψυχή μας και έπειτα τα όσα αφορούν τα γήινα θέματά μας.
Να ξέρουμε τι θα πρέπει να ζητούμε από τον Θεό. Και εάν ακόμα δεν λαβαίνουμε ό,τι ζητούμε, πάλι να Τον ευχαριστούμε, γιατί και στις αναπάντητες προσευχητικές μας κλήσεις και στις θλίψεις και τις δοκιμασίες μας, φαίνεται η θεία αγάπη Του και όλα τα οικονομεί για τον πνευματικό μας συμφέρον, που είναι και το μείζον θέμα.
Ευσεβείς Χριστιανοί μου, αυτές τις πάνσεπτες και άγιες ημέρες που έρχονται, ας στρέψουμε την σκέψη μας, τον νου και την καρδιά μας στον Λυτρωτή και Σωτήρα μας Χριστό, στον Μόνο Ευεργέτη μας. Ας του προσφέρουμε την ολόψυχη πνευματική μας λατρεία. Ας αφήσουμε μπροστά στον Σταυρό Του τα δάκρυα της μετανοίας μας και μαζί με τον μετανοημένο ληστή ας επαναλάβουμε την επίκληση: "Μνήσθητί μου Κύριε, όταν έλθεις εν τη Βασιλεία Σου"/
Ας Τον συνοδέψουμε στην Σταυρική Του πορεία πρός τα Ιεροσόλυμα. Πορεύεται για να σταυρωθεί για χάρη μας. "Ας Τον ικετέψουμε, να αξιωνώμαστε να σταυρώνουμε σε καθημερινή βάση τα πνευματικά μας πάθη, τις αμαρτίες μας, τις αδυναμίες μας, τους εγωισμούς μας, τις κακίες μας, ώστε να αξιωθούμε να ζήσουμε μαζί Του εδώ στην γη, αλλά και στον ουρανό, στην Άνω Ιερουσαλήμ, δηλαδή στην επουράνια και Θεία Του Βασιλεία, Αμήν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου