ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή Ε΄ Ματθαίου. (Ματθ. η΄ 28 –θ΄1)

28 Ιουλίου 2024

Τα περισσότερα θαύματα που πραγματοποίησε ο Χριστός μας κατά τη δημόσια δράση Του, αγαπητοί μου αδελφοί, συντελέσθηκαν κατόπιν αιτήσεως των ενδιαφερομένων και αφού προηγουμένως ο Κύριος είχε ρωτήσει για την πίστη τους. Υπήρχαν όμως και θαύματα που επιδίωξε να τα πραγματοποιήσει ο ίδιος, όπως για παράδειγμα το θαύμα με την ανάσταση του γιού της χήρας στη Ναΐν το οποίο έγινε από τον Κύριο χωρίς να το ζητήσει η δυστυχισμένη μητέρα του νέου. Ο Χριστός μας πραγματοποίησε το θαύμα επειδή λυπήθηκε τη μητέρα, επειδή ανθρωπίνως και ο ίδιος λύγισε μπροστά στο τραγικό γεγονός του θανάτου του νέου παιδιού.

Το ίδιο συνέβη και με το θαύμα των δύο δαιμονιζομένων του σημερινού Ευαγγελίου όπου ο Χριστός μας ενδιαφέρθηκε γι’ αυτούς και τους λύτρωσε από τα δαιμόνια χωρίς την προτροπή κάποιου, αφού οι δαιμονιζόμενοι ήταν εγκαταλειμμένοι από όλους τους ανθρώπους.

Ας πάρουμε όμως, αδελφοί μου, από την αρχή την ευαγγελική διήγηση. Το σημερινό Ευαγγέλιο παρουσιάζει τον Χριστό μας να βρίσκεται σε μια ειδωλολατρική περιοχή, την περιοχή των Γεργεσηνών. Εκεί συναντά δύο δαιμονιζομένους ανθρώπους που έβγαιναν από τα μνήματα στα οποία κατοικούσαν και οι οποίοι κάθε φορά που έκαναν την εμφάνισή τους στον δρόμο προκαλούσαν τον φόβο και τον τρόμο στους κατοίκους της περιοχής, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να πλησιάσει και να περάσει κανείς από εκεί. Αυτές οι δύο τραγικές υπάρξεις πλησιάζουν τον Κύριο και του λένε: «Τι κοινό υπάρχει μεταξύ μας; Ήλθες εδώ, Ιησού, Υιέ του Θεού, για να μας βασανίσεις πριν από την ώρα μας; Εάν θέλεις να μας διώξεις, τότε δώσε εντολή να πάμε σε αυτό το κοπάδι των χοίρων αντί να βασανιζόμαστε». Και ο Χριστός έδωσε εντολή και πήγανε οι δαίμονες στην αγέλη των χοίρων και η αγέλη αμέσως έπεσε από τον γκρεμό μέσα στη θάλασσα και πνίγηκε.

Ο Κύριος τότε προκάλεσε τον θαυμασμό αλλά ταυτόχρονα και τον φόβο όλων των κατοίκων, οι οποίοι, με πρώτους όσους είχαν βάλει την περιουσία τους στους χοίρους και την είδαν να χάνεται στα νερά, τον παρακάλεσαν να φύγει από τα όρια της πόλεώς τους. Όπως και έγινε. Ο Κύριος πήρε το πλοίο και έφυγε από την περιοχή των Γεργεσηνών.

Αδελφοί μου, η ευαγγελική διήγηση που μελετάμε σήμερα αποκαλύπτει με τρόπο συνταρακτικό την πραγματικότητα του διαβόλου αλλά και το καταστροφικό έργο του που δεν είναι άλλο από το να καταδυναστεύει την ανθρώπινη ψυχή και να σπρώχνει τον άνθρωπο στην απομόνωση και στην απώλεια. Άρα ο άνθρωπος πρέπει να φοβάται τον διάβολο; Όχι, αδελφοί μου, το αντίθετο μάλιστα. Σύμφωνα με τη χριστιανική διδασκαλία, ο διάβολος πρέπει να φοβάται τον άνθρωπο. Άλλωστε το είδαμε με ξεκάθαρο τρόπο να συμβαίνει στο σημερινό Ευαγγέλιο. Μόλις ο Χριστός μας παρουσιάστηκε μπροστά στους δαιμονιζομένους, εκείνοι αναγνώρισαν κάτω από την ανθρώπινη όψη Του, τον λυτρωτή του κόσμου και τα δαιμόνια που είχαν μέσα τους πανικοβλήθηκαν και στο τέλος εξουδετερώθηκαν και συντρίφτηκαν. Γι’ αυτό πολλαπλώς τονίζεται στην Αγία Γραφή ότι ο Υιός του Θεού φανερώθηκε για να λύσει τα έργα του διαβόλου.

Επομένως ο διάβολος δεν είναι ούτε παντοδύναμος αλλά ούτε έχει και τον τελευταίο λόγο. Ασύγκριτα δυνατότερος απ’ αυτόν είναι ο Χριστός που με το λυτρωτικό Του έργο κατάργησε την ηγεμονία του διαβόλου. Μέχρι τον τελικό ερχομό του νικητή που είναι ο Χριστός, ο αντίχριστος συνεχίζει τον αγώνα του και την αντίστασή του. Σίγουρα αναζητά νέα θύματα χρησιμοποιώντας πολλά προσωπεία, παγίδες και τεχνάσματα.

Το μυστικό για την αντιμετώπισή του, αδελφοί μου, εξακολουθεί να παραμένει πάντα το ίδιο. Είμαστε ουσιαστικά συνδεδεμένοι με τον Χριστό και τη διδασκαλία του Ευαγγελίου, ζούμε τη Χάρη των Μυστηρίων και κοινωνάμε το Τίμιο Σώμα και Αίμα του Κυρίου. Έτσι ο Λυτρωτής του κόσμου, ο Ιησούς Χριστός, θα είναι εκεί μαζί μας για να εξαρθρώσει την επήρεια και το κράτος του εχθρού και να μας γεμίσει, όπως έκανε και με τους δαιμονιζομένους του σημερινού Ευαγγελίου, με το φως της αγάπη Του. Αμήν.

π. Π.Α.

ΠΗΓΗ