Κυριακή ΣΤ΄ΛΟΥΚΑ (Λουκ. η΄27-39)

 

Ὀκτωβρίου 2012

Τό σημερινόν ἱερόν Εὐαγγέλιον ὁμιλεῖ γιά τίς ἐνέργειες τοῦ Διαβόλου πάνω στόν ἄνθρωπο, ἀλλά καί στά ζῶα. Δέν βλέπετε μέ πόσα βάσανα εἶναι βασανισμένος ὁ σημερινός δαιμονισμένος; Εἶναι φόβος γιά τούς ἀνθρώπους. Εἶναι φόβος γιά τόν ἴδιο τόν ἑαυτό του. Κατώρθωνε νά σπάῃ τίς πιό γερές ἁλυσίδες. Τό ἀκάθαρτο πνεῦμα τόν ὡδηγοῦσε σέ ἐρημικούς τόπους. Τέλος, μέ ἄδεια τοῦ Χριστοῦ μας – μέ παραχώρηση – μπαίνουν στήν ἀγέλη τῶν χοίρων, ἡ  ὁποία ἀμέσως «ὥρμησε κατά τοῦ κρημνοῦ εἰς τήν λίμνην καί ἀπεπνίγη».

Μέ αὐτήν, λοιπόν, τήν ἀφορμή τῆς Εὐαγγελικῆς περικοπῆς νά μελετήσωμε τό πῶς κατορθώνει ὁ Διάβολος νά χρησιμοποιῇ τήν δύναμή του πάνω στόν ἄνθρωπο καί τά πράγματά του.

Α΄ Ὁ Διάβολος κατορθώνει νά χρησιμοποιήσῃ τήν δύναμή του μόνον ὅταν ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος τοῦ τό ἐπιτρέψῃ. Αὐτό εἶναι κάτι φοβερό νά τό σκεφθοῦμε. Ὁ Διάβολος μπορεῖ νά κάνῃ κακό μόνον ὅταν ὁ ἴδιος ο ἄνθρωπος ἀνοίξῃ τήν πόρτα νά μπῇ μέσα. Αὐτό εἶναι τό παράδοξο, ὅτι μόνος του ὁ ἄνθρωπος ἀνοίγει τόν δρόμο τῆς καταστροφῆς του. Γιατί, ἀλλοίμονο ἄν μποροῦσε ὁ Διάβολος νά χρησιμοποιήσῃ τήν δύναμη πού ἔχει, ὅπως αὐτός ἤθελε καί ὅπου αὐτός ἤθελε. Τότε δέν θά ζοῦσε κανείς ἄνθρωπος, θά εἴμεθα ὅλοι δοῦλοι καί ὑποχείριοι τῆς δυνάμεώς του. Ὁ Διάβολος χρησιμοποιεῖ τήν δύναμή του μόνον ὅταν ὁ ἄνθρωπος τοῦ τό ἐπιτρέψῃ καί μόνον τότε. Θά ἐρωτήσετε ἀσφαλῶς, ποιός λογικός ἄνθρωπος λέγει στό Διάβολο, ἔλα καί δεῖξε τήν δύναμή σου πάνω μας!

Ἀσφαλῶς θά ἀπαντήσετε κανένας. Καί ὅμως τά πράγματα δείχνουν, ὄτι πολλές φορές ἀφήσαμε τόν Διάβολο νά δείξῃ τήν δύναμή του πάνω μας. Τό πῶς ἔγινε αὐτό, θά ἀναφέρωμε ἕνα γεγονός ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη, γιά νά τό καταλάβωμε. Στούς χρόνους τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καλεῖ ἕνας εἰδωλολάτρης βασιλιᾶς ἕνα Προφήτη καί τοῦ λέγει νά καταρασθῇ τόν Ἰσραήλ, γιά νά τόν νικήσῃ. Ὁ Προφήτης, μέ ἐντολή τοῦ Θεοῦ, εὐλογεῖ τούς Ἰσραηλίτες. Ὁ βασιλιᾶς τοῦ λέγει: Φτάνει, μή τούς καταρᾶσαι, ἀλλά καί μή τούς εὐλογεῖς. Πές μου τί πρέπει νά κάνω, γιά νά τούς νικήσω. Τότε ὁ Προφήτης τοῦ εἶπε: Μόνο μέ ἕνα τρόπο μποροῦν νά νικηθοῦν οἱ Ἰσραηλίτες. Μόνον ἄν καταφέρῃς καί τούς ρίξῃς στήν ἁμαρτία. Τότε φεύγει ὁ Θεός καί ἡ προστασία Του. Αὐτό καί ἔγινε. Ὁ βασιλιᾶς ἐκεῖνος προσπάθησε καί τούς ἔρριξε στήν ἁμαρτία. Ὁ Θεός ἔφυγε ἀπό κοντά τους καί ὁ Διάβολος ἀνέλαβε τήν συνέχεια. Λοιπόν; Νά ποιό εἶναι τό μυστικό: κάθε φορά, πού ἁμαρτάνομε καί φεύγομε ἀπό τό Νόμο τοῦ Θεοῦ, ὁ Θεός φεύγει ἀπό κοντά μας καί τότε πέφτομε κυριολεκτικά στά χέρια τοῦ Διαβόλου. Καί

Β΄ Ὁ Διάβολος δείχνει τήν δύναμή του στόν ἄνθρωπο μέ καταστροφές πάνω στήν ὑγεία τοῦ ἀνθρώπου καί στήν περιουσία του. Τί ἔγινε στήν εὐαγγελικη περικοπή, πού ἀκούσαμε  σήμερα; Κατεστράφη ἡ ἀγέλη τῶν χοίρων. Νά πῶς ἔγινε ἡ καταστροφή : στούς Ἰσραηλίτες ἦταν ἀπηγορευμένο νά τρέφουν χοίρους. Αὐτοί ἔτρεφαν, τούς πουλοῦσαν στούς εἰδωλολάτρες καί ἐκέρδιζαν χρήματα παράνομα. Ἡ καταστροφή ἦλθε. Λέγει ὁ Διάβολος: θά καταστρέψω αὐτή τήν παρανομία! Καί τήν κατέστρεψε. Ἐδῶ φαίνεται, ὅτι ἡ δύναμη τοῦ Διαβόλου ἐκδηλώνεται σάν καταστροφή καί μόνον. Κυττάξτε πόσοι ἄνθρωποι βασανίζονται ἀπό πάθη. Πάθη,πού εἶναι ἐνέργεια τοῦ Σατανᾶ καί πού ἦλθαν τότε μόνον, ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἐγκατέλειψε τόν Θεόν. Τό πιό φοβερό ὅμως μαρτύριο, τό πιό βασανιστικό εἶναι οἱ τύψεις τῆς συνειδήσεως. Ὁ Διάβολος σπρώχνει τόν ἄνθρωπο νά ἁμαρτήσῃ καί μετά σηκώνει πόλεμο τύψεων. Πόσους ἀνθρώπους δέν ὡδήγησε στήν παραφροσύνη ἤ στήν αὐτοκτονία. Ἄς θυμηθοῦμε τόν Ἰούδα. Μόνον ἄν ὁ ἄνθρωπος ζητήσει συγγνώμη ἀπό τόν Θεόν γιά τίς ἁμαρτίες του, τότε καί μόνον τότε φεύγει ὁ Διάβολος ἀπό κοντά του.

Ἀδελφοί μου! Πρέπει νά συνειδητοποιήσωμε, ὅτι ὁ Διάβολος ἔχει δύναμη. Μεγάλη δύναμη, γι αὐτό πρέπει νά πάρουμε σήμερα μιά ἀπόφαση: οὔτε νά πιάνωμε στό στόμα μας τό ὄνομά του. Πάντοτε νά θέλουμε νά εἴμεθα κάτω ἀπό τήν δύναμη τοῦ Χριστοῦ μας, γιατί ἡ δύναμή του εἶναι ἀγαθοποιός.   Γένοιτο!

ΠΗΓΗ: http://www.imchiou.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=622:-21--2012-&catid=65:2012-02-03-19-13-26&Itemid=97