ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ

(Ματθ. 1, 1-25)

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,

Έχουμε ήδη διανύσει το μεγαλύτερο μέρος της Σαρακοστής των Χριστουγέννων, η οποία μας προετοιμάζει για το μέγα μυστήριο της Σαρκώσεως του Υιού και Λόγου του Θεού. Από σήμερα εισερχόμαστε πλέον με λαμπρότητα στην περίοδο της μεγάλης εορτής της Γεννήσεως του Σωτήρος μας Ιησού Χριστού.

Το σημερινό Ευαγγέλιο αναφέρεται στη γενεαλογία του Χριστού κατά την ανθρώπινη φύση Του. Ξεκινά από τον Αβραάμ και φθάνει έως τον Ιωσήφ, τον μνήστορα της Παρθένου Μαρίας. 

Πρόκειται για έναν κατάλογο ονομάτων, ο οποίος δεν παρατίθεται για ιστορική περιέργεια αλλά για να φανερωθεί ότι ο Υιός του Θεού σαρκώθηκε λαμβάνοντας το «ἡμέτερον φύραμα», την ανθρώπινη φύση, ενταγμένος πλήρως στην ανθρώπινη ιστορία.

Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, απευθυνόμενος σε Χριστιανούς εξ Ιουδαίων, αρχίζει τη γενεαλογία από τον Αβραάμ, στον οποίο ο Θεός είχε δώσει την υπόσχεση ότι από το γένος του θα προερχόταν ο Μεσσίας. Ο Ευαγγελιστής Λουκάς, απευθυνόμενος σε Χριστιανούς εξ Εθνικών, φθάνει έως τον Αδάμ, τον γενάρχη ολόκληρου του ανθρωπίνου γένους. Και οι δύο όμως καταδεικνύουν ότι ο Ιησούς είναι ο αναμενόμενος Μεσσίας, το αποκορύφωμα του θείου σχεδίου της σωτηρίας.

Η γενεαλογία του Χριστού περιλαμβάνει κάθε είδους ανθρώπους, τόσο δικαίους όσο και αμαρτωλούς, και βασιλείς και απλούς ανθρώπους. Αυτό φανερώνει ότι ο Θεός δεν ενεργεί με ανθρώπινα κριτήρια, αλλά με κριτήριο τη διάθεση υπακοής στο θέλημά Του. Εισέρχεται στην ανθρώπινη ιστορία όπως αυτή είναι, για να τη θεραπεύσει και να τη σώσει.

Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος καταλήγει στον Ιωσήφ, τον σύζυγο της Μαρίας, από την οποία γεννήθηκε ο Ιησούς ο λεγόμενος Χριστός.

Και το όνομα αυτό δεν δόθηκε τυχαία. Το έδωσε ο ίδιος ο Θεός, μέσω του αγγέλου. «Θα τον ονομάσεις Ιησού», διότι Αυτός «θα σώσει τον λαό Του από τις αμαρτίες του». Το όνομα Ιησούς σημαίνει Σωτήρας και φανερώνει την αποστολή Του στον κόσμο καθώς, όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος «ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν δούλου λαβών, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος, καὶ σχήματι εὑρεθεὶς ὡς ἄνθρωπος ἐταπείνωσεν ἑαυτὸν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δὲ σταυροῦ. διὸ καὶ ὁ Θεὸς αὐτὸν ὑπερύψωσε καὶ ἐχαρίσατο αὐτῷ ὄνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα, ἵνα ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ πᾶν γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων, καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσηται ὅτι Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς εἰς δόξαν Θεοῦ πατρός» (Φιλ. 2, 7-11). Δηλαδή, σε απλή γλώσσα: «άδειασε, τρόπον τινά, τον εαυτόν του και μίκρυνε μόνος του την άπειρη δόξα της θεότητάς του προσκαίρως και έλαβε μορφή δούλου, γενόμενος όμοιος με τους ανθρώπους. Και ευρέθη έτσι κατά το σχήμα και την εμφάνιση σαν απλός άνθρωπος, ενώ δεν έπαυσε ούτε στιγμή να είναι και τέλειος Θεός, και ταπείνωσε τον εαυτό του γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου και μάλιστα θανάτου σταυρικού. Γι’ αυτήν του δε την ταπείνωση και υπακοή τον ύψωσε και τον δόξασε με το παραπάνω ο Θεός και ως άνθρωπο και του χάρισε το όνομα, που είναι ανώτερο από κάθε άλλο όνομα του ουρανού και της γης. Και τον υπερύψωσε, για να καμφθεί στο όνομα του Ιησού κάθε γόνατο και να προσκυνήσουν τον Ιησού οι επουράνιοι άγγελοι και οι επίγειοι άνθρωποι και αυτά ακόμη τα πονηρά πνεύματα, που είναι στα καταχθόνια. Και έτσι κάθε γλώσσα να διαλαλήσει με όλη της την δύναμιν, ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος του ουρανού και της γης· και η διακήρυξη αυτή θα γίνεται εις δόξαν του Θεού και Πατρός».

Αγαπητοί αδελφοί,

Ο Χριστός δεν ήρθε απλώς για να διδάξει ή να βελτιώσει την ανθρώπινη ζωή, αλλά για να σώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία, δηλαδή από την αποξένωση από τον Θεό. Είναι, κατά τη μαρτυρία του Ιωάννη του Προδρόμου, «ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου» (Ιω. 1, 29).

Ας κρατήσουμε λοιπόν σήμερα δύο βασικές αλήθειες της πίστεώς μας, ότι ο Χριστός είναι ο Ιησούς, δηλαδή ο Σωτήρας μας, και ότι είναι ο Εμμανουήλ, ο Θεός μαζί μας. Αυτές οι δύο αλήθειες φανερώνονται και σφραγίζονται με τη Γέννησή Του. Και έτσι μπορούμε να εορτάσουμε αληθινά την έλευσή Του, όχι εξωτερικά, κοσμικά, αλλά με πίστη, μετάνοια και ευγνωμοσύνη προς τον Θεό. Αμήν.

π. Σέργιος Μαρνέλλος

ΠΗΓΗ