Κυριακή των Μυροφόρων: Ο Δεύτερος Ευαγγελισμός
Γεώργιος Ι. Μαντζαρίδης, Ομότιμος καθηγητής Θεολογικής σχολής ΑΠΘ
Η Κυριακή των Μυροφόρων κρύβει μέσα της μιαν άλλη μεγαλύτερη γιορτή, την γιορτή ενός δεύτερου Ευαγγελισμού της Παναγίας• την γιορτή του Ευαγγελισμού της ως Μητέρας της καινής κτίσεως• ως Μητέρας των τέκνων της αναστάσεως.
Η ανάσταση του Χριστού, σημειώνει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, είναι ανάσταση της ανθρώπινης φύσεως και ανάκληση του παλαιού Αδάμ στην άφθαρτη και αθάνατη ζωή. Και όπως ο πρώτος άνθρωπος που είδε τον παλαιό Αδάμ ήταν γυναίκα, η Εύα, έτσι και ο πρώτος άνθρωπος που είδε τον νέο Αδάμ, τον Χριστό, μετά την εκ νεκρών ανάστασή του που ανακαίνισε την ανθρώπινη φύση, ήταν πάλι γυναίκα. Η γυναίκα αυτή όμως δεν ήταν η Μαρία η Μαγδαληνή, αλλά η Παναγία, όπως συνάγεται από λεπτομερή συγκριτική ανάλυση και σύνθεση των αφηγήσεων της αναστάσεως των τεσσάρων Ευαγγελίων, που κάνει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς.
2024 ΜΑΙΟΥ 19 - ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ (Μαρκ. 15, 43-47 και 16, 1-8)
†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ
Η ανάσταση του Χριστού διαλύει το σκοτάδι
Η Κυριακή των Μυροφόρων, δύο εβδομάδες μετά την Ανάσταση, μάς γυρίζει σε εκείνο το πρωινό, που - μόλις τελείωσε η αργία του Σαββάτου - οι άγιες Μυροφόρες ξεκίνησαν να πάνε στο μνήμα του Χριστού. Ξεκίνησαν με βαριά καρδιά, γιατί θεωρούσαν ότι ο Χριστός ήταν ακόμα νεκρός μέσα στον τάφο. Πάντοτε βαραίνει η καρδιά μας, όταν φέρνουμε στη μνήμη μας θάνατο και νεκροταφεία. Γιατί ο θάνατος είναι για μας σκοτάδι. Και φέρνει συναισθήματα βαριά.
ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ
Ἡ τρίτη Κυριακή ἀπό τῆς Ἀναστάσεως εἶναι ἀφιερωμένη στήν τιμή καί τήν ἱερή μνήμη τῶν Μυροφόρων γυναικῶν, τοῦ ἐξ Ἀριμαθαίας Ἰωσήφ, κρυφοῦ μαθητῆ τοῦ Κυρίου, καί τοῦ εὐσχήμονος βουλευτῆ Νικοδήμου, τοῦ νυκτερινοῦ μαθητῆ τοῦ Κυρίου, μαρτύρων τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου. Τά πρόσωπα τῶν Ἁγίων αὐτῶν μαρτύρων ἀποκαλύπτουν τήν οὐσία καί τήν δύναμη τῆς πίστεως, τόν ὀντολογικό δεσμό καί τήν κοινωνία ἀνάμεσα στόν Θεό καί τόν ἄνθρωπο.
Τό νόημα τῆς πίστεως
Χωρὶς γογγυσμό
Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 19 Μαΐου 2024, Κυριακή τῶν Μυροφόρων (Πράξ. ς΄ 1-7)
ΧΩΡΙΣ ΓΟΓΓΥΣΜΟ
«Ἐγένετο γογγυσμὸς τῶν Ἑλληνιστῶν πρὸς τοὺς Ἑβραίους»
Δὲν θὰ ἦταν ὑπερβολή, ἂν λέγαμε ὅτι ἡ ἰδανικὴ ἀνθρώπινη κοινωνία ἦταν ἡ κοινωνία τῶν Χριστιανῶν τῶν ἀποστολικῶν χρόνων. Θεμέλιό της εἶχε τὴν ἐντολὴ τῆς ἀγάπης καὶ ἀπὸ αὐτὴν πήγαζε ἡ κοινοκτημοσύνη. Ὅλα τὰ ἀγαθὰ ἦταν κοινὰ γιὰ ὅλους. Ἔμοιαζε τότε ἡ Ἐκκλησία σὰν μιὰ μεγάλη οἰκογένεια· ἦταν ἕνα σῶμα μὲ κεφαλὴ ἁγία τὸν Χριστό.
Κυριακή των Μυροφόρων, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Μκ. ιε’ 43 – ιστ’ 8 (19-05-2024)
Πρωτ. Φιλίππου Φιλίππου
Η σημερινή είναι η τρίτη Κυριακή από το Πάσχα και είναι γνωστή ως Κυριακή των Μυροφόρων. Είναι αφιερωμένη στα πρόσωπα εκείνα τα οποία έπαιξαν σημαντικό ρόλο στον ενταφιασμό του Χριστού. Τα πρόσωπα αυτά αψήφησαν τους διάφορους κινδύνους που ελλόχευαν και προσήλθαν να πραγματοποιήσουν και να τακτοποιήσουν τα της ταφής του σώματος του Χριστού. Ο μεν Ιωσήφ μαζί με το Νικόδημο κατέβασαν το σώμα του Χριστού από τον Σταυρό και το ενταφίασαν σε λαξευμένο τάφο, οι δε Μυροφόρες αγόρασαν αρώματα και πήγαν στον πανάγιο και ζωηφόρο τάφο ξημερώματα της «μιάς των Σαββάτων», δηλαδή της Κυριακής, για να αλείψουν το σώμα του Χριστού.
Κυριακή των Μυροφόρων, Αποστ. Ανάγνωσμα: Πράξεις των Αποστόλων στ’ 1-7 (19-05-2024)
Ηλιάνας Κάουρα, θεολόγου
Η αποστολική περικοπή της Κυριακής των Μυροφόρων είναι ειλημμένη από το βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων, όπως συμβαίνει σε όλη την περίοδο του Πεντηκοσταρίου. Σ’ αυτήν γίνεται αναφορά για την εκλογή των επτά διακόνων, αλλά μας δίνει συγχρόνως σημαντικά στοιχεία και πληροφορίες για τη ζωή των πρώτων χριστιανών, της πρώτης Εκκλησίας στην Ιερουσαλήμ.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
Κυριακή των Μυροφόρων
19 Μαΐου 2024
Η Κυριακή των Μυροφόρων έχει κεντρικό θέμα τη φανέρωση του αναστημένου Κυρίου στους ανθρώπους εκείνους που ανήκαν στον ευρύτερο κύκλο των μαθητών. Η συγκεκριμένη διήγηση από το ευαγγέλιο του Μάρκου είναι διπλή. Αναφέρεται αφενός στην ταφή του νεκρού Ιησού με πρωτοβουλία του κρυφού μαθητή Ιωσήφ από Αριμαθαίας, ο οποίος κατείχε σημαντική θέση στο Ιουδαϊκό συνέδριο, και εν συνεχεία στην αναστάσιμη εμπειρία τριών γυναικών μυροφόρων σε μια από τις παράνομες επισκέψεις των μαθητριών στον τάφο του Κυρίου. Πρόκειται για τη Μαρία Μαγδαληνή, τη Μαρία του Ιακώβου, η οποία σύμφωνα με αγίους Πατέρες και ερευνητές ήταν η Θεοτόκος, και τη Σαλώμη. Οι γυναίκες αυτές αξιώθηκαν να έχουν πρώτες την εμπειρία της Αναστάσεως και να μεταφέρουν το χαρμόσυνο μήνυμα στους φοβισμένους και απομονωμένους μαθητές.
ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΜΑΪΟΥ 2024
ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ
(Mάρκ. ιε΄ 43-47, ιστ΄ 1-8) (Πράξ. στ΄ 1-7)
Αναστάσεως μαρτυρία
“Ηγόρασαν αρώματα ίνα ελθούσαι αλείψωσιν αυτόν”
Xριστός Ανέστη
H Εκκλησία μας παρουσιάζει σήμερα τα πρόσωπα εκείνα που συνδέονται με μια μαρτυρία ζωής για τη Σταυρική Θυσία και την Ανάσταση του Κυρίου. Έχουμε πρώτα τα πρόσωπα του ευσχήμονα βουλευτή Ιωσήφ του από Αριμαθαίας και του Νικόδημου που ήταν κρυφός μαθητής του Χριστού. Έπειτα, τρεις άγιες γυναικείες μορφές, τη Μαρία τη Μαγδαληνή, τη Μαρία τη μητέρα του Ιακώβου και τη Σαλώμη, τη μητέρα των υιών του Ζεβεδαίου, του Ιωάννου και του Ιακώβου.
ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ (19.05.2024)
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ
«ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ ἐξαναστησόμεθα
καί ζησόμεθα ἐνώπιον αὐτοῦ» (Ὠσηέ 6,2)
Αὐτές τίς χρυσές λέξεις, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ἀναφωνεῖ ὁ Προφήτης Ὠσηέ προμηνύοντας τήν τριήμερο ταφή καί τήν ἔνδοξη Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου̇ ἡ δέ Ἁγία μας Ἐκκλησία χαρμοσύνως ψάλλει: «Χθές συνεθαπτόμην σοι, Χριστέ, συνεγείρομαι σήμερον ἀναστάντι σοι». Καί τό Δεσποτικό Στόμα διαλαλεῖ διά τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου «ἐρευνᾶτε τάς Γραφάς, ἐκεῖναί εἰσιν αἱ λαλοῦσαι περί ἐμοῦ (5,39). Οἱ Προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης φωτισμένοι ἀπό τό Ἅγιον Πνεῦμα «τό λαλῆσαν διά τῶν Προφητῶν» ἔριξαν τό προφητικό τους βλέμμα στό ἀπώτερο μέλλον καί εἶδαν ὅσα θά συμβοῦν σχετικά μέ τόν Μεσσία. Εἶναι τόσο καθαρές οἱ προφητεῖες τους καί ἐπαληθεύτηκαν στή ζωή τοῦ Χριστοῦ μέ τόση ἀκρίβεια, ὥστε νομίζει κανείς ὅτι διαβάζει τά Εὐαγγέλια.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ
Απόστολος: Πράξ. στ΄ 1-7
Ευαγγέλιον: Μαρκ. ιε΄ 43-ιστ΄ 8
19 Μαΐου 2024
Τρίτη Κυριακή από του Πάσχα σήμερα και η Εκκλησία μας συνεχίζει να μας κρατά ζωντανά στη μνήμη μας τα γεγονότα της ανάστασης του Χριστού.
Αφιερώνει η Εκκλησία μας την Κυριακή αυτή στις γυναίκες μυροφόρες και στους δύο άνδρες Ιωσήφ και Νικόδημο οι οποίοι βοήθησαν στον ενταφιασμό του Χριστού. Αυτοί που αψήφησαν κάθε κίνδυνο της ζωής τους για την αγάπη του Θεανθρώπου, να τον περιποιηθούν ως ελάχιστη ένδειξη της αγάπης τους προς Αυτόν που σταυρώθηκε και πέθανε πάνω στον σταυρό για την σωτηρία όλου του κόσμου. Θα πρέπει και εμείς να σταθούμε σε δύο σημεία από την στάση των προσώπων αυτών: την ευγνωμοσύνη τους προς τον Θεάνθρωπο Χριστό για το έργο που επιτέλεσε επί της γης και την τόλμη και την θυσία τους για χάρη του Χριστού.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ (19-5-2024)
ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ
«…τολμήσας εἰσῆλθε πρός Πιλᾶτον καί ἠτήσατο τό σῶμα τοῦ Ἰησοῦ» (Μαρκ. 15, 43)
Ἡ σημερινή Εὐαγγελική περικοπή, ἀγαπητοί μου, παρουσιάζει τήν τόλμη ἐκείνων τῶν ἀνθρώπων πού διακόνησαν στήν ταφή τοῦ Κυρίου. Τοῦ Ἰωσήφ, πού καταγόταν ἀπό τήν πόλη Ἀριμαθαία, διακεκριμένου μέλους τοῦ ἰουδαϊκοῦ συνεδρίου πού ἄνηκε στήν ἐξέχουσα τάξη τῆς κοινωνίας, καί τῶν μυροφόρων γυναικῶν, πού ἀψήφησαν τόν φόβο καί τόν κίνδυνο νά χάσουν τά πάντα καί, τολμῶντας, φρόντισαν γιά τό νεκρό σῶμα τοῦ Ἰησοῦ. Ἄς σταθοῦμε ὅμως σέ αὐτή τήν ἀρετή τῆς τόλμης καί τῆς ὑπέρβασης τοῦ φόβου.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ 19-5-2024 «Η ΠΙΣΤΗ ΑΠΑΙΤΕΙ ΘΑΡΡΟΣ»
«Η ΠΙΣΤΗ ΑΠΑΙΤΕΙ ΘΑΡΡΟΣ»
Τὸ Εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς τῶν Μυροφόρων ἀφηγεῖται δύο γεγονότα, τὸν ἐνταφιασμὸ τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὸν Ἰωσὴφ καὶ τὴν ἐπίσκεψη τῶν Μυροφόρων γυναικῶν στὸν κενό τάφο. Ὁ ἐνταφιασμὸς εἶναι ἡ τελευταία πράξη τοῦ δράματος τοῦ Σταυροῦ, μὲ τὴν ὁποία κλείνει ὁ κύκλος τῆς ἐπίγειας δράσεως τοῦ Χριστοῦ. Ἡ Ἀνάσταση εἶναι ἡ ἀπαρχὴ ἑνὸς καινούργιου κόσμου ποὺ προσφέρεται στοὺς ἀνθρώπους ποὺ πιστεύουν.
Σάββατο 11 Μαΐου 2024
2024 ΜΑΪΟΥ 12 – ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ (Ιω. 20, 19-31)
†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ
Χιλιοτραγουδισμένο τραγούδι
Αυτές τις μέρες ζούμε μέσα στην χαρά της Ανάστασης του Χριστού. Όλες οι εορτές της εκκλησίας είναι χαρά, αλλά σαν την χαρά της Ανάστασης του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, δεν θα βρούμε σε καμία εορτή. Γι’ αυτό ακριβώς και όλα τα τροπάρια μιλάνε για την βαθιά χαρά και ευφροσύνη της καρδιάς του ανθρώπου, που κατάλαβε το βαθύ νόημα της Ανάστασης και πίστεψε ειλικρινά στον Κύριό μας Ιησού Χριστό.
ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΡΝΗΣΕΙΣ: ΠΕΤΡΟΣ, ΙΟΥΔΑΣ, ΘΩΜΑΣ
Στήν ἱστορία αὐτῶν πού ἀκολούθησαν τόν Χριστό ὑπῆρξαν ἀρκετές περιπτώσεις ἀνθρώπων πού σέ μιά στιγμή ἀδυναμίας λύγισαν. Τά γεγονότα γύρω ἀπό τό πάθος καί τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, πού ἐντονότερα ζωντάνεψαν μέσα μας οἱ τελευταῖες ἑβδομάδες, μᾶς θύμισαν τρεῖς χαρακτηριστικές ἐπώνυμες περιπτώσεις: τήν κάμψη τοῦ Πέτρου, τήν πτώση τοῦ Ἰούδα, τήν «καλή», ὅπως ὀνομάζεται, ἀπιστία τοῦ Θωμᾶ.
Τὸ μεγάλο θαῦμα
Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 12 Μαΐου 2024, Κυριακή τοῦ Θωμᾶ (Πράξ. ε΄ 12-20)
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΘΑΥΜΑ
«Διὰ τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων ἐγίνετο σημεῖα καὶ τέρατα ἐν τῷ λαῷ πολλά»
Στὴ ζωὴ τῆς πρώτης Ἐκκλησίας μᾶς μεταφέρει ἡ ἀποστολικὴ περικοπὴ ποὺ ἀκούσαμε σήμερα στὴ θεία Λειτουργία. Ἡ παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μετὰ τὴν Πεντηκοστὴ ἦταν πολὺ ἔντονη. Αὐτὸ ἐνεργοῦσε μέσῳ τῶν ἁγίων Ἀποστόλων. Αὐτὸ τοὺς εἶχε χαρίσει δυνάμεις θαυμαστές. Ποιές ἦταν, ἀλήθεια, οἱ δυνάμεις ποὺ ἔλαβαν τότε οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ποιά εἶναι ἡ δύναμη τῆς Ἐκκλησίας σήμερα; Μὲ αὐτὰ θὰ ἀσχοληθοῦμε στὴ συνέχεια.
1. Πρωτοφανὴ γεγονότα
Κυριακή του Αντίπασχα (Του Θωμά), Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Ιω. κ’ 19-31, (12-05-2024)
Ηλιάνας Κάουρα, θεολόγου
Η Κυριακή μετά το Πάσχα ονομάζεται Αντίπασχα ή Κυριακή του Θωμά. Η έννοια του Αντίπασχα αποτελεί έμμεση αναφορά στην μετά την ανάσταση του Ιησού Χριστού περίοδο αφού είναι η επόμενη Κυριακή από την Κυριακή του Πάσχα. Επίσης η ονομασία Κυριακή του Θωμά αναφέρεται στη συνάντηση του αναστημένου Ιησού Χριστού με τους Μαθητές του, και το γεγονός της ψηλάφησης του Θωμά.
Επιφανίου Αρχιεπισκόπου Κύπρου, Αποστ. Ανάγνωσμα: Α΄ Τιμ. στ΄ 11-16 (12-05-2024)
Αρχιμ. Επιφανίου Παπαντωνίου
Το σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα είναι παρμένο από την Α’ προς Τιμόθεο επιστολή, στην οποία ο απόστολος Παύλος εφιστά την προσοχή στον παραλήπτη της Τιμόθεο, ως ποιμένα της Εκκλησίας της Εφέσου, για τον κίνδυνο των αιρετικών. Δίνει οδηγίες για ζητήματα λατρείας και παρουσιάζει τα προσόντα που πρέπει να έχει κάποιος, που επιθυμεί να είναι επίσκοπος ή διάκονος. Τονίζει το καθήκον του Τιμοθέου να είναι τύπος και παράδειγμα σε όλα, συμπαραστάτης στο ποίμνιό του και καθοδηγητής. Κυρίως όμως του εφιστά την προσοχή στο θέμα των αιρετικών και ψευδοδιδασκάλων και τον προτρέπει σε συνεχή αγώνα και εγρήγορση.
Τι πραγματικά επιζητά η σημερινή χριστιανική κοινωνία
ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΜΑΪΟΥ 2024
ΤΟΥ ΘΩΜΑ
(Ιωάν. κ΄ 19-31) (Πράξ. ε΄ 12-20)
Ομολογία Πίστεως
“Ο Κύριός μου και ο Θεός μου”
Χριστός Ανέστη
Κλεισμένοι στο υπερώο των Ιεροσολύμων ήταν οι δέκα μαθητές (απουσίαζε ο Θωμάς). Και αυτό γιατί τους περιέλουζε μεγάλος φόβος μετά από τα όσα έζησαν κατά τη διάρκεια του Πάθους του Διδασκάλου τους. Ιδιαίτερα μετά το μεγάλο γεγονός της Αναστάσεως ο κίνδυνος καταδίωξής τους ήταν ιδιαίτερα έντονος.
Έτσι εξηγείται γιατί το βράδυ της Αναστάσεως ήταν τρομοκρατημένοι και βρίσκονταν σε αμηχανία ως προς το τί έπρεπε να πράξουν. Ξαφνικά όμως και χωρίς να ανοίξει η πόρτα του υπερώου εμφανίσθηκε ο Αναστάς Κύριος και είπε: “Ειρήνη υμίν”. Βέβαια δεν εμφανίσθηκε με το φθαρτό ανθρώπινο σώμα, αλλά με το νέο, το αφθαρτοποιημένο.
ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΘΩΜΑ (12.05.2024)
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ
12 Μαΐου 2024
«καί ἔπλασεν ὁ Θεός τόν ἄνθρωπον...εἰς ψυχήν ζῶσαν» (Γεν. 2,7).
Στήν Παλαιά Διαθήκη, ἀγαπητοί ἀδελφοί, στό πρῶτο βιβλίο τῆς Γενέσεως διαβάζουμε:«Ὁ Θεός φύσηξε στό πρόσωπο τοῦ Ἀδάμ καί ἔγινε ὁ ἄνθρωπος ψυχή ζωντανή, δηλαδή ὕπαρξη μέ ζωή Θεοῦ μέσα της. Καί αὐτή ἡ πραγματική ὕπαρξη στή ζωή τοῦ κόσμου νά εἶναι μόνο ὁ ἄνθρωπος. Τώρα ὁ Χριστός, μέ τήν Ἀνάστασή Του, ἀνακαινίζει τόν ἄνθρωπο. Φυσάει πάλι μέσα του τό πνεῦμα τῆς ζωῆς, πού αὐτή τώρα εἶναι μιά νέα ζωή̇ ὄχι μόνο σάν ἐκείνη πού εἶχε ὁ ἄνθρωπος πρίν ἀπό τήν πτώση του, μά πολύ παραπάνω. Αὐτό ἐννοεῖ ὁ θεάνθρωπος Λυτρωτής, ὅταν λέγει στό Εὐαγγέλιο• «Ἐγώ ἦλθον, ἵνα ζωήν ἔχωσι καί περισσόν ἔχωσι» (Ἰωάν. 10,10). Ὁ Χριστός ἀνέστη, ὄχι γιά νά ἐπαναφέρει τόν ἄνθρωπο στόν ἐπίγειο παράδεισο τῶν Πρωτοπλάστων, ἀλλά γιά νά τοῦ ἀνοίξει τό δρόμο πρός τόν οὐρανό, νά τόν ἀνεβάσει καί νά τόν καθίσει «ἐν δεξιᾷ τοῦ Πατρός».
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΣΧΑ
Απόστολος: Τιμ. Α, στ΄ 11-16
Ευαγγέλιον: Ιωαν. κ΄ 19-31
12 Μαΐου 2024
Βρίσκονταν, χωρίς αμφιβολία, σε απελπιστικά αδιέξοδα οι Μαθητές του Χριστού. Τα γεγονότα του Πάθους του Χριστού είχαν κλονίσει τις ελπίδες τους για τη λύτρωση του Ισραήλ. Το μένος του πλήθους τους έκαμε να κλειστούν στο υπερώο σε μια στάση αναμονής.
Μερικά μηνύματα, από το πρωί της μεγάλης εκείνης ημέρας της «μιάς των Σαββάτων», έριξαν κάποιες ελπίδες, τα συναισθήματα, όμως, ήταν ακόμα αλληλοσυγκρουόμενα. Οι πληροφορίες των Μυροφόρων ότι «εωράκασι τον Κύριον» δεν τους φάνηκαν πιστευτές. Τις απέδωσαν σε γυναικείες φαντασιώσεις. Ο Πέτρος και ο Ιωάννης έτρεξαν στο μνημείο, αλλά δεν είδαν τον Χριστό. Είδαν κενό τον τάφο. Άνοιξε μέσα τους το παράθυρο της ελπίδας, αλλά υπήρχαν και αμφιβολίες. Ο Λουκάς και ο Κλεόπας τους διαβεβαίωσαν ότι τον συνάντησαν στον δρόμο προς την Εμμαούς και ότι «εγνώσθη αυτοίς εν τη κλάσει του άρτου». Μα μήπως έπεσαν και αυτοί θύματα αυθυποβολής;
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ (12-5-2024)
ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ
«…καὶ λέγει αὐτοῖς· Εἰρήνη ὑμῖν» (Ἰω. 20, 19)
«Εἰρήνη ὑμῖν» ἦταν ὁ χαιρετισμός τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ πρός τούς μαθητές του, ὕστερα ἀπό τήν ἐκ νεκρῶν Ἀνάστασή του. «Εἰρήνη ὑμῖν» ἀκούστηκε δύο φορές στή σημερινή εὐαγγελική περικοπή. «Εἰρήνη ὑμῖν» ἀκούγεται καί στή Θεία Λειτουργία πολλάκις νά ἐκφωνεῖται ἀπό τόν Θεῖο Λειτουργό. Μέ τήν προσευχή γιά εἰρήνη ἀνοίγει ἡ Θεία Λειτουργία καί μέ τήν εὐχή καί προτροπή τοῦ Λειτουργοῦ πάλι γιά εἰρήνη κλείνει αὐτό τό πασχάλιο δεῖπνο, τό ἱερό μυστήριο τῆς ἀγάπης: «ἐν εἰρήνῃ προέλθωμεν». Γιά εἰρήνη ὁμιλοῦν οἱ ἄρχοντες τοῦ κόσμου τούτου, γιά εἰρήνη ὁμιλοῦν καί οἱ ἐνδεεῖς, οἱ κατατρεγμένοι καί καταπονημένοι. Ποιά εἶναι ὅμως ἡ πραγματική εἰρήνη; Ποιά εἶναι ἡ ἀληθινή εἰρήνη πού δίνει ὁ Ἰησοῦς Χριστός στούς μαθητές του στό σημερινό ἀνάγνωσμα;
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ 12-5-2024 «Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗ»
«Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗ»
Τό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως ἐπειδή ὑπερβαίνει τὰ ὅρια τοῦ ἱστορικοῦ γεγονότος, δέν περιγράφεται ἀπό κανέναν Εὐαγγελιστή. Ὅλες οἱ σχετικές εὐαγγελικές διηγήσεις ἀναφέρουν τούς μάρτυρες πού εἶδαν τόν Ἀναστημένο Χριστό ἤ πού ἐπισκέφθηκαν τόν κενό τάφο. Αὐτό συνέβη γιατί ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ προϋποθέτει ὄχι τήν ἀπόδειξη ἤ τήν ἱστορική ἔρευνα, ἀλλά τήν πίστη στή δύναμη τοῦ Θεοῦ πού κατανικᾶ τόν θάνατο.
Σάββατο 27 Απριλίου 2024
Προοίμια Μεγάλης Τεσσαρακοστής
Τελώνου Και Φαρισαίου · Ασώτου Υιού · Απόκρεω · Τυρινής
Α΄ Νηστειών - Κυριακή της Ορθοδοξίας · Β΄ Νηστειών - Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά
Γ΄ Νηστειών - Σταυροπροσκυνήσεως · Δ΄ Νηστειών - Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος
Ε΄ Νηστειών - Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας
Σάββατο του Λαζάρου · Κυριακή των Βαΐων
Μεγάλη Παρασκευή · Μεγάλο Σάββατο
2024 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 28 -ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ (Ιω. 12, 1-18)
†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ
Ομιλία στο Κορφοβούνι, 20/4/1986
Εξ’ όνυχος τον λέοντα
Η σημερινή εορτή των Βαΐων, μας υπενθυμίζει τον σύγχρονο κόσμο. Νομίζει κανείς πως έχει μπροστά του μια διαδήλωση, την οποία αυθόρμητα έκαναν οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ, για να υποδεχτούν τον Χριστό στην αγία πόλη μετά από την ανάσταση του Λαζάρου. Οι άνθρωποι αυτοί είχαν μάθει ότι την προηγούμενη ημέρα ο Χριστός είχε αναστήσει τον Λάζαρο, που οι ίδιοι πριν από τέσσερεις ημέρες είχαν κηδέψει. Και κάθε άνθρωπος λογικός, που έχει αντίληψη της πραγματικότητος, ξέρει τι σημαίνει να έχουν περάσει για ένα νεκρό τέσσερεις ολόκληρες ημέρες.
ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
«ΙΔΟΥ ΑΝΑΒΑΙΝΟΜΕΝ...»
Ἄν στό πρῶτο μέρος τῆς Μεγάλης Σαρακοστῆς ἡ προσπάθειά μας ἀποσκοποῦσε στήν κάθαρση τοῦ νοῦ καί τῆς καρδιᾶς μέ τήν νηστεία, τήν προσευχή, τήν συμμετοχή μας στό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, τώρα πρέπει νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι αὐτή ἡ κάθαρση δέν εἶναι αὐτοσκοπός. Τώρα ὅλα πρέπει νά μᾶς ὁδηγήσουν στήν οἰκειοποίησή μας μέ τόν Σταυρικό θάνατο καί τήν Ἀνάσταση.
«Τήν κοινήν ἀνάστασιν...»
Ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ
Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 28 Ἀπριλίου 2024, Τῶν Βαΐων (Φιλιπ. δ΄ 4-9)
ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΤΟΝ ΥΠΟΔΕΧΘΟΥΜΕ
«Ὁ Κύριος ἐγγύς»
Ἡ Κυριακὴ τῶν Βαΐων εἶναι ἡμέρα χαρᾶς καὶ λαμπρότητας στὴν Ἐκκλησία μας. Λίγες ἡμέρες πρὶν ἀπὸ τὸ Πάθος του ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς εἰσέρχεται στὰ Ἱεροσόλυμα, οἱ δὲ Ἑβραῖοι Τὸν ὑποδέχονται ὡς Βασιλιά, κρατώντας στὰ χέρια τους «τὰ βαΐα τῶν φοινίκων» (Ἰω. ιβ΄ 13), κλαδιὰ ἀπὸ φοινικιές, καὶ κραυγάζοντας μὲ ἐνθουσιασμὸ «ὡσαννά»! Δηλαδή, νὰ εἶναι δοξασμένος Αὐτὸς ποὺ ὑποδεχόμαστε ὡς ἀπεσταλμένο τοῦ Κυρίου, ὁ ἔνδοξος Βασιλιὰς τοῦ Ἰσραήλ. Τὴ λαμπρὴ αὐτὴ ἡμέρα ἡ ἀποστολικὴ περικοπὴ τῆς θείας Λειτουργίας εἶναι σχετικὴ μὲ τὸ βαθύτερο νόημα τῆς ἑορτῆς. Μεταξὺ ἄλλων ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀναφέρει ἐκεῖ καὶ μιὰ μικρὴ ἀλλὰ πολὺ οὐσιαστικὴ φράση: «Ὁ Κύριος ἐγγύς»· πλησιάζει ὁ Κύριος.
Τί σημαίνει, ἀλήθεια, ἡ φράση ὅτι ὁ Κύριος πλησιάζει καὶ πῶς τὸ γεγονὸς αὐτὸ πρέπει νὰ ἐπηρεάζει τὴ ζωή μας;
1. Ὁ Κύριος πλησιάζει
Κυριακή 28η Ἀπριλίου 2024
Κυριακή τῶν Βαῒων.
(Ἰωάν. 12, 1 – 18).
«...ἐξῆλθον εἰς ὑπάντησιν αὐτῷ» (Ἰωάν. 12, 13).
Κυριακή Βαῒων σήμερα! Ὁ Λάζαρος ζωντανός. Ὁ λαός ὄρθιος. Τά Ἱεροσόλυμα ἀνάστατα.
Τά παιδιά χαρούμενα τραγουδοῦν. Οἱ ἀρχιερεῖς σκοτεινιασμένοι δολοπλοκοῦν. Οἱ μαθητές ἀπορημένοι ἀκολουθοῦν. Οἱ πιστοί συγκεντρωμένοι ὑμνολογοῦν. Ἡ Ἐκκλησία μέ μυστική σιγή καί ἀθόρυβη μεγαλοπρέπεια εἰσέρχεται σήμερα εἰς τά ἅγια τῶν ἁγίων τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους. Μέ τή σημερινή γιορτή ξεκινάει τό πανηγύρι τῆς Πασχαλιᾶς. Ἕνα πανηγύρι πού περνάει μέσ’ ἀπό τόν ἀπροσμέτρητο πόνο, γιά νά καταλήξει στήν ἀνεκλάλητη χαρά καί στόν περίλαμπρο θρίαμβο.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
Κυριακή των Βαΐων
(Ιωάν. 12, 1 - 18)
28 Απριλίου 2024
«Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὁ βασιλεύς τοῦ Ἰσραήλ». Με την επευφημία αυτή, αδελφοί χριστιανοί, υποδέχεται σήμερα ο λαός τον Χριστό που εισέρχεται στα Ιεροσόλυμα, καθισμένος επάνω σε ένα πουλάρι όνου. Τον υποδέχονται ως θριαμβευτή και ως βασιλέα, στρώνοντας στο διάβα Του τα ενδύματά τους και κρατώντας στα χέρια τους κλαδιά από φοίνικες, το σύμβολο της νίκης. Τον υποδέχονται ως απεσταλμένο του Θεού, που φέρει την ελπίδα στον ταλαιπωρημένο λαό, και τη βεβαιότητα ότι ο Θεός δεν τους έχει εγκαταλείψει.
ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2024 – ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ
(Ιωάν. ιβ΄ 1-18) (Φιλ. δ’ 4-9)
Σταυροαναστάσιμη πορεία
«Ευλογημένος ο ερχόμενος»
Κυριακή των Βαΐων σήμερα και θυμούμαστε το μεγάλο γεγονός της εισόδου του Κυρίου μας στα Ιεροσόλυμα. Πράγματι είχε λαμπρό και μεγαλοπρεπή χαρακτήρα. Εξόχως, η υμνολογία της Εκκλησίας μας εμπεριέχει το βασιλικό και θριαμβευτικό στοιχείο, το οποίο αναδύεται τόσο εναργώς μέσα από το πλούσιο περιεχόμενό της. Αλλά και το Ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας εμφανίζει τον Βασιλέα των βασιλέων να εισέρχεται στην αγία πόλη σε μια πορεία κατάργησης του θανάτου και ανάδειξης του λαμπροφόρου μηνύματος της Αναστάσεως. Στην πορεία αυτή τα όπλα της νίκης και του θριάμβου είναι «τα Πάθη τα Σεπτά», ο Σταυρός και η Ανάσταση.
Ωσαννά…
ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ (28.04.2024)
khrygmakyriakhs
Ἀριθμός 17
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ
28 Ἀπριλίου 2024
«Χαῖρε σφόδρα, θύγατερ Σιών̇ κήρυσσε, θύγατερ Ἱερουσαλήμ̇
ἰδού ὁ βασιλεύς σου ἔρχεταί σοι, δίκαιος καί σῴζων αὐτός πραΰς, καί ἐπιβεβηκώς
ἐπί ὑποζύγιον καί πῶλον νέον» (Ζαχ. 9, 9).
Διασαλπίζει, ἀγαπητοί ἀδελφοί, σήμερα ὁ Προφήτης Ζαχαρίας «Χαρά μεγάλη νιῶσε, πόλη τῆς Σιών! Διακήρυξέ το, πόλη τῆς Ἱερουσαλήμ! Νἄτος ὁ Βασιλιᾶς σου, ἔρχεται σέ ἐσένα̇ αὐτός πού εἶναι δίκαιος καί σώζει, πρᾶος καί καθισμένος ἐπάνω σέ ἕνα γαϊδουράκι, σέ ἕνα νεαρό πουλάρι». Κράζει ὁ Προφήτης Ἠσαΐας: «ἴδετε φῶς μέγα, οἱ κατοικοῦντες σέ χώρα καί σκιά θανάτου, φῶς θά λάμψει σέ ἐσᾶς» (9, 2). Βοᾶ ὁ Προφήτης Σοφονίας: «Ἔχε θάρρος Σιών, ὁ Θεός σου γιά σένα εἶναι δυνατός καί σώσει σε». Καί ὁ Πατριάρχης Ἰακώβ θά πεῖ στούς γιούς του: «Αὐτός θά εἶναι ἡ ἐλπίδα καί ἡ προσμονή τῶν λαῶν̇ ὁ Μεσσίας» (Γεν. 49, 10).
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ
Απόστολος: Φιλπ. δ΄ 4-9
Ευαγγέλιον: Ιωαν. ιβ΄ 1-18
28 Απριλίου 2024
Κυριακή των Βαΐων σήμερα όπου ο Χριστός εισέρχεται θριαμβευτικά στα Ιεροσόλυμα για να ακολουθήσει στη συνέχεια η θυσία Του πάνω στο σταυρό όπως ο προφήτης Ησαΐας είπε «ὡς πρόβατον ἐπὶ σφαγὴν ἤχθη». Είχε προηγηθεί η ανάσταση του Λαζάρου και η διαβεβαίωση εκ μέρους του Χριστού ότι Αυτός είναι η Ζωή και η Ανάσταση και όποιος πιστεύει στον Χριστό ακόμα και αν πεθάνει θα ζήσει αιώνια. Είχε επίσης προηγηθεί, από την αδελφή του Λαζάρου Μαρία ως ευχαριστήρια για την ανάσταση του αδελφού της, η επάλειψη του Χριστού με άφθονο και ακριβό μύρο από νάρδο ως προμήνυμα του Πάθους και της Ταφής Του.
ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2024 – ΙΝΑ ΙΔΩΣΙΝ ΤΟΝ ΛΑΖΑΡΟΝ
Μετὰ τὴν ἀνάσταση τοῦ Λαζάρου ὁ Χριστὸς θὰ πορευθεῖ στὴν Ἱερουσαλήμ. Πρὶν ὅμως ξεκινήσει, θὰ φιλοξενηθεῖ στὴ Βηθανία, στὸ σπίτι τοῦ Λαζάρου (Ἰωάν. 12, 18). Πλῆθος ἀνθρώπων μαζεύτηκε ἐκεῖ γιὰ νὰ δεῖ τὸν Χριστό, ἀλλὰ μαζί του νὰ δεῖ καὶ τὸν Λάζαρο, τόν ὁποῖο ὁ Χριστός ἀνέστησε ἀπό τούς νεκρούς. Τὸ θαῦμα προκαλεῖ θόρυβο. Κάνει τοὺς ἀνθρώπους νὰ θέλουν νὰ μάθουν λεπτομέρειες. Οἱ πρωταγωνιστὲς τους γίνονται θέαμα γιὰ τοὺς πολλούς. Καὶ ἡ νοοτροπία τοῦ θεάματος θὰ συνεχιστεῖ μὲ τὴν εἴσοδο τοῦ Χριστοῦ στὰ Ἱεροσόλυμα, ὅπου θὰ μαζευτεῖ πλῆθος κόσμου γιὰ νὰ δεῖ αὐτὸν ποὺ ἀνέστησε τὸν Λάζαρο καὶ ποὺ τὸν θεωροῦσαν ὡς τὸν βασιλιὰ τοῦ Ἰσραήλ.
Κυριακή τῶν Βαΐων
(Ἰωάν. ιβ΄ 1-18) (28.4.2024)
Ἀπό προχθές τήν Παρασκευή τελείωσε ἡ περίοδος τῆς Μεγάλης Σαρακοστῆς, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ πνευματική προετοιμασία γιά τό Ἅγιο Πάσχα.
Μεσολαβεῖ ἕνα διήμερο, τό ΣαββατοΚύριακο, τό ὁποῖο ἀναφέρεται στή νίκη τοῦ Χριστοῦ κατά τοῦ θανάτου, καθώς ἀνασταίνει τόν τετραήμερο νεκρό φίλο του Λάζαρο.
Καί συμπληρώνεται μέ τή θριαμβευτική εἴσοδο τοῦ Ἰησοῦ στά Ἱεροσόλυμα, τή γνωστή μας Κυριακή τῶν Βαΐων, μεγάλη Δεσποτική ἑορτή κατά τήν ὁποία καταλύουμε καί ψάρι.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ 28-4-2024 «Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ»
«Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ»
Μετά τήν Ἀνάσταση τοῦ Λαζάρου, ὁ λαός γεμᾶτος ἐνθουσιασμό ὑποδέχεται τόν Χριστό πού εἰσέρχεται στά Ἱεροσόλυμα. Ἡ κραυγή «ὡσαννά», πού σημαίνει «σῶσε μας», «εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὁ βασιλεύς τοῦ Ἰσραήλ» δείχνει ὅτι ὁ λαός βλέπει τόν Χριστό σάν τόν ἐλευθερωτή βασιλιά πού θά δώσει τή λύση στά πολλά προβλήματα του.
Παρασκευή 19 Απριλίου 2024
Ε’ Κυριακή των Νηστειών – Αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας
† Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους
Σήμερα Πέμπτη Κυριακή των αγίων Νηστειών η αγία μας Εκκλησία προβάλλει την μορφή της αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας. Συγκλονιστική η ζωή της. Δέκα επτά χρόνια στην αμαρτία. Παρέσυρε πολλούς ανθρώπους στην αμαρτία. Θέλησε, όταν άκουσε ότι πάνε άνθρωποι να προσκυνήσουν, να πάει και αυτή στα Ιεροσόλυμα να δη τι γίνεται. Περισσότερο από περιέργεια. Αλλά κάτω από την περιέργεια κρυβόταν κάποια σπίθα της Χάριτος του Θεού.
2024 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 21 - ΚΥΡΙΑΚΗ Ε ΝΗΣΤΕΙΩΝ
ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΩΝ ΥΙΩΝ ΖΕΒΕΔΑΙΟΥ ΚΑΙ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ (Μαρκ. 10, 32-45)
†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ
(Διασκευή ομιλίας στον Ωρωπό, στις 17/4/2005)
Υπόσχεση σωτηρίας και ζωής
Μετά από λίγες ημέρες, μπαίνουμε στη Μεγάλη Εβδομάδα. Γι' αυτό ακούσαμε στο Ευαγγέλιο τον Χριστό να προετοιμάζει τους μαθητές Του για εκείνα που επρόκειτο να συμβούν. Τους έλεγε: «Ιδού, αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα και παραδοθήσεται ο Υιός του ανθρώπου καθώς γέγραπται. Αλλά μη φοβείσθε. Δεν αναβαίνομε μόνο για πάθη, για λύπες, για στενοχώριες. Αυτά τα πάθη είναι αρχή χαράς, αρχή σωτηρίας, αρχή ευτυχίας. Αναβαίνω προς τον Πατέρα μου και Πατέρα υμών, και Θεόν μου και Θεόν υμών». Ο Πατέρας δεν είναι ποτέ λύπη και κίνδυνος. Και ο Θεός δεν είναι ποτέ απειλή. Αλλά είναι πάντοτε υπόσχεση για σωτηρία, για συγχώρηση, για αγάπη και για ζωή αιώνια. Αρκεί βέβαια και εμείς να θέλουμε να μπαίνουμε σε κάποια πνευματική σειρά.
Πάμε ν’ ανάψουμε το κεράκι μας
ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Η ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΩΝ ΠΡΩΤΕΙΩΝ
Ὁ Κύριος, ὅπως ἀναφέρει ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Ε´ Κυριακῆς τῶν Νηστειῶν βαδίζει πρός τό μαρτύριο. Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά οἱ μαθητές του ἐπιθυμοῦν «πρωτοκαθεδρίες». Τούς προλέγει τόν σταυρικό Του θάνατο καί ἐκεῖνοι, χωρίς νά πολυκαταλαβαίνουν τήν τραγικότητα τῆς προφητείας, διαποτισμένοι ἀπό τό κοσμικό φρόνημα τῆς φιλοδοξίας, ποθοῦν τιμητικές διακρίσεις. Ὁ Ἰάκωβος καί ὁ Ἰωάννης σπεύδουν νά προλάβουν τούς ἄλλους στήν ἐξασφάλιση τῶν πρωτείων.
Ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ
Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 21 Ἀπριλίου 2024
Ε’ Νηστειῶν (Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας) (Ἑβρ. θ΄ 11-14)
Ο ΑΜΝΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
«Τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ καθαριεῖ τὴν συνείδησιν ὑμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔργων»
Καθὼς πορευόμαστε πρὸς τὴν ἑβδομάδα τῶν Παθῶν, ἡ Ἐκκλησία μας ὅλο καὶ περισσότερο ἑστιάζει τὸ βλέμμα μας στὴν ἀπολυτρωτικὴ Θυσία τοῦ Κυρίου καὶ τὰ ὀφέλη γιὰ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἀπέρρευσαν ἀπὸ αὐτήν. Ἡ ἀποστολικὴ περικοπὴ σήμερα κάνει λόγο γιὰ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Τὸ συγκρίνει μὲ τὸ αἷμα τῶν θυσιῶν τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἐξιλασμοῦ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, γιὰ νὰ μᾶς τονίσει ὅτι τὸ Αἷμα τοῦ Κυρίου καθαρίζει τὴ συνείδησή μας ἀπὸ τὰ ἔργα τῆς ἁμαρτίας ποὺ νεκρώνουν τὴν ψυχή.
Ἂς δοῦμε λοιπὸν στὴ συνέχεια γιατί ἦταν ἀνεπαρκεῖς οἱ θυσίες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καὶ πῶς μοναδικὴ ἀπολυτρωτικὴ θυσία εἶναι ἡ Θυσία τοῦ Κυρίου μας.
1. Ἀνεπαρκεῖς θυσίες
Κυριακή 21η Ἀπριλίου 2024
Κυριακή Ε΄ Νηστειῶν (Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας).
(Μάρκ. 10, 32 – 45).
«ἦν προάγων αὐτούς ὁ Ἰησοῦς» (Μάρκ.10, 32).
Ἀνεβαίνει σήμερα ὁ Ἰησοῦς στά Ἱεροσόλυμα μαζί μέ τούς μαθητές Του.
Ἀνεβαίνει μαζί τους πρός τόν θρίαμβο καί τό μαρτύριό Του. Καθώς προχωροῦν, τούς ἀναγγέλλει τά γεγονότα πού πρόκειται νά βιώσουν. Τούς προετοιμάζει γιά τή σαρωτική καταιγίδα πού πρόκειται νά τούς χτυπήσει. Τούς προάγει καί τούς συνοδεύει πρός τήν πνευματική ὡριμότητα, πρός τήν ὑπαρξιακή τους πληρότητα. Μαζί μέ τόν Ἰησοῦ καί τούς μαθητές βλέπουμε σήμερα νά ἀνηφορίζει πρός τά Ἱεροσόλυμα καί μία πόρνη, πού κάνει αὐτή τήν ἀνάβαση λίγους αἰῶνες ἀργότερα. Εἶναι ἡ Μαρία ἡ Αἰγυπτία, ἡ ὁποία, ὅταν κάνει τό προσκύνημά της στόν χῶρο τοῦ θεϊκοῦ μαρτυρίου, μεταμορφώνεται ἀπό τή μετάνοια καί ξεκινάει μιά δεύτερη ἀνάβαση πρός τά ἀληθινά Ἱεροσόλυμα τῆς σωτηρίας.
Κυριακή E΄ των Νηστειών (Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας)
Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Μαρκ. ι’ 32-45 (21-04-2024)
Οικ. Χρίστου Κούλενδρου
Στο σημερινό ευαγγέλιο ο Κύριος βρίσκεται στον δρόμο για τα Ιεροσόλυμα μαζί με τους Δώδεκα Μαθητές Του. Ο Χριστός προπορευόταν και ακολουθούσαν φοβισμένοι οι μαθητές. Η πορεία αυτή είχε προορισμό το πάθος και τον σταυρικό θάνατο. Ο Κύριος, όσο πλησιάζει το πάθος Του, τόσο πιο συχνά ομιλεί στους μαθητές γι’ αυτό και για το θάνατο Του. Πρέπει να μάθουν ότι «εκών πάσχει». Το θέλει ο ίδιος, δεν Του το επιβάλλουν. Είναι δική Του επιλογή και προτίμηση. Έτσι όταν οι μαθητές τον δουν να πάσχει και να οδυνάται ως άνθρωπος, να μη σκανδαλισθούν και να μη κλονισθεί η πίστη τους στη Θεότητα Του. Τους μιλά για το ποτήριο του θανάτου και τους κάνει σαφές ότι η πορεία τους θα έχει πολλές ομοιότητες με τη δική του κατάληξη στη ζωή.
Κυριακή Ε’ των Νηστειών (Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας)
Αποστ. Ανάγνωσμα: Εβρ. θ’ 11-14 (21-04-2024)
Ηλιάνας Κάουρα, θεολόγου
«δια δε του ιδίου αίματος εισήλθεν εφάπαξ εις τα άγια, αιωνίαν λύτρωσιν ευράμενος».
Τα Αποστολικά αναγνώσματα καθ΄ όλη τη διάρκεια της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και ειδικότερα καθώς προσεγγίζουμε τις μεγάλες ημέρες των Παθών του Κυρίου, μας εισάγουν στο βαθύτερο νόημα της Θυσίας του Σταυρού, αφού ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός πρόσφερε τον εαυτό του, ως Αρχιερέας της Νέας Διαθήκης για τη σωτηρία των ανθρώπων.
Το Αποστολικό ανάγνωσμα της Ε΄ εβδομάδας των Νηστειών μας βοηθά να κατανοήσουμε την ασύγκριτη υπεροχή της Σταυρικής θυσίας και τη μοναδική αξία του αίματος του Χριστού. Για να μας τονίσει αυτή τη μοναδικότητα της θυσίας του Χριστού ο Απόστολος Παύλος τη συγκρίνει με τις θυσίες που έκαναν οι Ιουδαίοι αρχιερείς που θυσίαζαν ζώα, ταύρους και τράγους, για να καθαριστούν. Εδώ χρησιμοποιείται μία τυπολογία, όπως αποκαλείται από τη θεολογία, μεταξύ των θυσιών της Παλαιάς Διαθήκης και της θυσίας του Ιησού Χριστού.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
Κυριακή Ε΄ των Νηστειών (Μαρίας της Αιγυπτίας)
(Μάρκ. 10, 32 - 45 )
21 Απριλίου 2024
Με τη σημερινή περικοπή από το Ευαγγέλιο του Μάρκου, αγαπητοί χριστιανοί, η αγία μας Εκκλησία μάς εισάγει στο πνεύμα του Πάθους του Κυρίου μας. Καθώς ανέβαιναν στα Ιεροσόλυμα, ο Χριστός προετοιμάζει τους μαθητές Του για όσα θα συμβούν, για την σύλληψή Του από τους αρχιερείς και τους γραμματείς, για την καταδίκη Του και τον σταυρικό Του θάνατο, για την Ανάστασή Του την τρίτη ημέρα. Και τους τα λέει όλα αυτά ώστε να μη δειλιάσουν μπροστά στα γεγονότα που θα συμβούν, αλλά να έχουν πίστη και να κατανοήσουν το σκοπό για τον οποίο ο Υιός του Θεού προσφέρει τον εαυτό Του θυσία για τη σωτηρία του κόσμου.
ΚΥΡΙΑΚΗ 21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2024 – E΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
(ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ)
(Μαρκ. ι΄ 32-45) (Εβρ. θ΄ 11-14)
Θριαμβευτική είσοδος
“Ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα”
Μια βδομάδα πριν από τη θριαμβευτική είσοδο στα Ιεροσόλυμα, η Εκκλησία μας παρουσιάζει τον Ιησού να προλέγει στους μαθητές του το πάθος και τα δεινά που πρόκειται να υπομείνει για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Κατά καιρούς ο Ιησούς και ιδίως ύστερα από κάθε χαρά, δεν παρέλειπε να υπενθυμίζει στους μαθητές του, ότι “ο Υιός του ανθρώπου παραδοθήσεται εις χείρας ανθρώπων αμαρτωλών και αποκτενούσιν αυτόν”.
ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Ε' ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
ΟΣΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ
21 Ἀπριλίου 2024
«ἐν τῇ ταπεινώσει αὐτοῦ ἡ κρίσις αὐτοῦ ἤρθη» (Ἠσαΐου 53, 8).
Ὁ Προφήτης Ἠσαΐας, ἀγαπητοί ἀδελφοί, 800 χρόνια πρό Χριστοῦ, ἀναφερόμενος στήν ἐπί γῆς παρουσία τοῦ Θεανθρώπου, ἀναφωνεῖ: Ὅταν πῆρε τήν μορφή τοῦ δούλου καί ὑπέβαλε τόν Ἑαυτό Του ἐθελουσίως σέ ταπείνωση, Τοῦ ἀρνήθηκαν τήν δίκαιη κρίση καί Τοῦ καταπάτησαν τό δίκαιό του.
Στή σημερινή εὐαγγελική περικοπή ὁ Χριστός μιλάει προφητικά γιά τό Πάθος Του. Προετοιμάζει τούς μαθητές Του, γιά τίς σκληρές ὧρες τών δραματικῶν γεγονότων, πού θά ἀκολουθήσουν. Προλέγει τό ποτήριο τοῦ μαρτυρικοῦ θανάτου πού θά πιοῦν καί τό Βάπτισμα τῆς θυσίας πού θά ὑποστοῦν.
ΚΥΡΙΑΚΗ E’ ΝΗΣΤΕΙΩΝ - ΟΣΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ (21-4-2024)
ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ
Οἱ δύο «ἐξουσίες»
Καθώς διηγεῖται γλαφυρά ὁ Εὐαγγελιστής Μᾶρκος ὁ Κύριος καί οἱ Μαθητές Του ἀνέβαιναν στήν Ἱερουσαλήμ. Οἱ ἴδιοι τόν ἀκολουθοῦσαν θαμπωμένοι ἀπό τά λόγια Του καί τήν παρουσία Του, ἀλλά καί φοβισμένοι, καθώς ἡ ἀτμόσφαιρα στό «κατεστημένο» τῆς ἐποχῆς – τούς Γραμματεῖς καί τούς Φαρισαίους - ἦταν ζοφερή καί ἐχθρική πρός τόν Ἰησοῦ.
ΚΥΡΙΑΚΗ 21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2024
ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΖΗΤΑΜΕ;
«Δὲν ξέρετε τί ζητᾶτε» (Μᾶρκ. 10, 35). Μὲ τὴν φράση αὐτὴ ὁ Χριστὸς ἀπευθύνεται πρὸς τοὺς μαθητές Του, τὸν Ἰάκωβο καὶ τὸν Ἰωάννη, ὅταν τοῦ ζητᾶνε, λίγο πρὶν τὸ πάθος Του, νὰ δώσει ὥστε νὰ καθίσουν ὁ ἕνας στὰ δεξιά του καὶ ὁ ἄλλος στὰ ἀριστερά Του, ὅταν θὰ ἐγκατασταθεῖ στὸν κόσμο ἡ βασιλεία του. Καὶ ὁ Χριστός, θέλοντας νὰ τοὺς βοηθήσει νὰ καταλάβουν ὅτι ἡ βασιλεία του δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει τὸ χαρακτήρα τῆς ἐξουσίας, τῆς κυριαρχίας ἐπάνω στοὺς ἀνθρώπους, τῆς ἐπίδειξης δύναμης, ἀλλὰ εἶναι βασιλεία ἀγάπης, διακονίας τῶν ἀνθρώπων, μέριμνας γι’ αὐτοὺς καὶ ἀπολύτου σεβασμοῦ στὴν ἐλευθερία τους, τοὺς μιλᾶ μ’ αὐτὸν τὸν σκληρὸ τρόπο.
Δίπλα στούς ἡγέτες
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ 21-4-2024 «Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΩΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑ»
«Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΩΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑ»
Ἐνῶ ὁ Χριστός, καθὼς πορεύεται μὲ τοὺς δώδεκα μαθητές του στὰ Ἱεροσόλυμα καί προλέγει σ’ αὐτοὺς τὸ ἐπικείμενο πάθος του, δύο ἀπὸ αὐτούς, ὁ Ἰάκωβος καὶ ὁ Ἰωάννης, ποὺ βρίσκονται ἀκόμη στὴν πρὸ τοῦ φωτισμοῦ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος περίοδο καὶ συμμερίζονται τὶς ἀντιλήψεις τῶν Ἰουδαίων περὶ Μεσσίου ὡς κοσμικοῦ ἡγέτη, ἀπευθύνουν πρὸς τὸ διδάσκαλό τους τὸ ἀκόλουθο αἴτημα: «Δός μας τίς δύο τιμητικές θέσεις στήν ἔνδοξη βασιλεία σου, ὥστε ὁ ἕνας ἀπό μᾶς νά καθήσει στά δεξιά σου καί ὁ ἄλλος στά ἀριστερά».Ὁ Χριστός ὅμως τοὺς δείχνει τὸ δρόμο τοῦ πάθους καὶ τῆς θυσίας εὑρίσκει δέ τὴν κατάλληλη αὐτὴ εὐκαιρία γιὰ νὰ ἀπευθύνει σὲ ὅλους τοὺς μαθητὲς του τὰ ἀκόλουθα βαρυσήμαντα λόγια ποὺ συνιστοῦν καὶ τὸ κέντρο τοῦ εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος.
Κυριακή Ε΄ Νηστειῶν (Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας)
(Μάρκ. ι΄ 32-45) (21.4.2024)
Σήμερα, Πέμπτη Κυριακή τῶν Νηστειῶν, ἡ Ἐκκλησία μας προβάλλει τό παράδειγμα μετάνοιας μιᾶς γυναίκας, τῆς Ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας. Ὁμιλοῦμε γιά μετάνοια, διότι χωρίς μετάνοια δέν γίνεται ἀλλαγή ζωῆς καί νοοτροπίας.
Ἀλλαγή ζωῆς γιά ἕνα χριστιανό εἶναι ν’ ἀφήσει πίσω τόν ἐγωϊσμό του, τίς ἀδυναμίες του καί ν’ ἀκολουθήσει τόν δρόμο πού τοῦ ἀνοίγει ὁ Χριστός. Κι αὐτός δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τόν δρόμο τῆς θυσίας πάνω στόν Σταυρό.
Σάββατο 13 Απριλίου 2024
Κυριακή Δ’ Νηστειών
Το πνεύμα το άλαλον και το κωφόν και η νέα γενεά
π. Αθανάσιος Μυτιληναίος
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία που εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 28-3-1993
Σήμερα, αγαπητοί μου, η Εκκλησία μας άγει την τετάρτην Κυριακήν των Νηστειών. Σε αυτήν την Κυριακή προβάλλει το πρόσωπον του αγίου Ιωάννου της Κλίμακος, συγγραφέως του βιβλίου «Κλίμαξ», για να μας θυμίσει ότι σκαλί- σκαλί πρέπει να ανεβαίνουμε την κλίμακα των αρετών. Αλήθεια, μια Σαρακοστή γίνεται κλίμακα ανοδικής πορείας; Τίθεται το ερώτημα. Ή μένουμε μόνο σε μια τυπική νηστεία, που πολλές φορές μας καλλιεργεί μια κρυφή υπερηφάνεια; Μάλιστα είναι μια ευκαιρία, μια που έγινε λόγος αν δεν έχουμε γνωρίσει αυτό το θαυμάσιον βιβλίον της «Κλίμακος» μέχρι τώρα, ευκαιρία να το γνωρίσουμε, να το προσεγγίσουμε. Είναι θαυμάσιο βιβλίο.
2024 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 14 - ΚΥΡΙΑΚΗ Δ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΙΖΟΜΕΝΟΥ ΝΕΑΝΙΣΚΟΥ (Μαρκ. 9, 17-31)
†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ
(Διασκευή ομιλίας στην Κρυοπηγή, στις 2/4/1995)
Απιστία σημαίνει διαστροφή
Ακούσαμε στο ευαγγέλιο ότι ένας άνθρωπος είχε ένα παιδί που είχε δαιμόνιο. Σπαρασσόταν, φώναζε, έφτανε σε μια έξαλλη κατάσταση. Ο πατέρας του το είχε πάει και στους μαθητές του Χριστού αλλά δεν μπόρεσαν να κάνουν κάτι. Τελικά το πήγε στον Χριστό, παρακαλώντας Τον με τα λόγια:
-Κύριε, αν μπορείς, κάμε κάτι.
Ο Χριστός ακούγοντας τα λόγια αυτά, και ξέροντας πόσο λίγη πίστη είχε ο πατέρας αυτός στην καρδιά του, είπε:
-Ω γενεά άπιστος και διεστραμμένη! Πόσο καιρό θα είμαι κοντά σας; Μέχρι πότε πια θα βλέπω και θα ανέχομαι τέτοια πράγματα;
ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Ο ΑΣΚΗΤΙΚΟΣ ΒΙΟΣ
Γιά τόν σημερινό ἐκκοσμικευμένο ἄνθρωπο ἡ προβολή ἑνός Ἁγίου ἀσκητοῦ ἀποτελεῖ ἕνα πρόβλημα. Πῶς μπορεῖ νά μιλήσει ἡ ἀσκητική μορφή τοῦ ὁσίου Ἰωάννου, συγγραφέως τῆς Κλίμακος, πού μέ τά δάκρυα, τήν νηστεία, τήν πνευματική ἄσκηση ἀπέκτησε καί φύλαξε τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ; Στήν Ὀρθόδοξη διδασκαλία ἡ ἀσκητική ζωή δέν εἶναι τίποτε ἄλλο, παρά ἡ ὑπέρβαση τοῦ ἀτομισμοῦ, ἡ ἐν Χάριτι προσπάθεια νά ἐφαρμόσουμε τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, νά ζήσουμε τήν ζωή τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Τό ὀρθόδοξο ἀσκητικό ἦθος
Ἡ ὀδὸς τῆς ὑπομονῆς
Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 14 Ἀπριλίου 2024, Δ΄ Νηστειῶν (Ἰωάννου τῆς Κλίμακος) (Ἑβρ. ς΄ 13-20)
Η ΟΔΟΣ ΤΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ
«Μακροθυμήσας ἐπέτυχε τῆς ἐπαγγελίας»
Μιὰ ὑπέροχη μορφὴ μᾶς προβάλλει ἡ ἀποστολικὴ περικοπὴ ποὺ ἀκούσαμε σήμερα στὴ θεία Λειτουργία: τὸν μεγάλο Πατριάρχη Ἀβραάμ. Τὸν γίγαντα αὐτὸ τῆς πίστεως, ὁ ὁποῖος δέχθηκε τὶς ἐπαγγελίες τοῦ Θεοῦ, τὶς μεγάλες ὑποσχέσεις του στὴν Παλαιὰ Διαθήκη. Ἡ ἐκπλήρωση τῶν ἐπαγγελιῶν αὐτῶν, βέβαια, δὲν ἦλθε ἀμέσως. Ἂς δοῦμε λοιπὸν σήμερα πῶς πέτυχε ὁ Ἀβραὰμ τὴν ἐκπλήρωση τῆς εὐλογίας ποὺ τοῦ ὑποσχέθηκε ὁ Θεὸς καὶ πῶς κι ἐμεῖς θὰ βλέπουμε τὶς ἐπαγγελίες τοῦ Θεοῦ νὰ ἐπαληθεύονται στὴ ζωή μας.
1. Ἡ προσμονὴ τοῦ Ἀβραὰμ
Κυριακή 14η Ἀπριλίου 2024
Κυριακή Δ΄ Νηστειῶν (Ἰωάννου τῆς Κλίμακος).
(Μάρκ. 9, 17 – 31).
«πάντα δυνατά τῷ πιστεύοντι» (Μάρκ. 9, 23).
Μιά προσωπικότητα μέ τεράστιο πνευματικό ἐκτόπισμα προβάλλεται σήμερα ἀπό τήν Ἁγία μας Ἐκκλησία. Πρόκειται γιά τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Σιναῒτη, τόν γνωστό γιά τή συγγραφή τοῦ περίφημου βιβλίου πού ὀνομάζεται «Κλῖμαξ». Ἡ σκέψη καί ὁ λόγος τοῦ μεγάλου αὐτοῦ ἀσκητῆ, παρότι μᾶς ἔρχεται ἀπό τόν ἕκτο αἰώνα, ἔχουν μία ἐξαιρετική φρεσκάδα καί εἶναι τόσο σύγχρονα καί προσωπικά, πού νομίζουμε ὅτι προέρχονται ἀπό τήν ἐποχή μας καί ἀπευθύνονται στόν καθένα ξεχωριστά.
Κυριακή Δ’ των Νηστειών (Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος)
Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Μκ. θ’ 17-31 (14-04-2024)
Αρχιμ. Αυγουστίνου Κκαρά
Το περιστατικό που μας αφηγείται το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα συνέβη αμέσως μετά την κάθοδο του Ιησού από το όρος Θαβώρ, όπου συντελέστηκε το μεγάλο γεγονός της Μεταμόρφωσης. Μετά τη δόξα της Μεταμόρφωσης ο Ιησούς Χριστός, σαν αντίθεση, συναντά τον ανθρώπινο πόνο και την ανθρώπινη τραγικότητα. Ένας πονεμένος πατέρας έτρεξε κοντά του για να εκφράσει το μεγάλο πόνο του και να ζητήσει τη βοήθεια του Ιησού Χριστού: «Διδάσκαλε, σου έφερα το γιο μου, που τον κυρίευσε δαιμονικό πνεύμα και του πήρε τη φωνή. …Παρακάλεσα τους μαθητές σου να τον ελευθερώσουν, αλλά δεν μπόρεσαν».
Κυριακή Δ’ των Νηστειών (Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος)
Αποστ. Ανάγνωσμα: Εβρ. στ’ 13-20 (14-04-2024)
Ξένιας Παντελή, θεολόγου
Στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα ο Απ. Παύλος επιθυμεί να ενισχύσει τους παραλήπτες της επιστολής να δείχνουν προθυμία στα αγαθά έργα της έμπρακτης αγάπης, πράγμα που φανερώνει τη σταθερότητα και τη ζωντάνια της χριστιανικής ελπίδας. Ελπίζοντας οι πιστοί στις υποσχέσεις του Θεού έτσι θα αποφύγουν να περιπέσουν σε αμέλεια και θα γίνουν μιμητές εκείνων οι οποίοι με την πίστη και την υπομονή τους στο Θεό κληρονόμησαν όσα τους υποσχέθηκε.
ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Δ' ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣ) (14.04.2024)
«Νῦν ἠρξάμην λαλῆσαι πρός τόν Kύριόν μου» (Γεν. 18,27)
Μέ αὐτά τά φλογερά λόγια, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ὁ Πατριάρχης Ἀβραάμ προσεύχεται στό Θεό γιά νά δείξει τό ἔλεός Του, καί νά μήν καταστρέψει τά Σόδομα καί τά Γόμορα. «Κύριε», τοῦ λέγει, «μήν ἀφήσεις νά χαθεῖ ὁ δίκαιος μαζί μέ τόν ἀσεβῆ» (Γεν.18, 23). Ἀλλά σ’ αὐτές τίς πόλεις, ὅπως γνωρίζουμε, δέν ὑπῆρχε κανένας δίκαιος.
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
(ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣ)
Απόστολος: Εβρ. στ΄ 13-20
Ευαγγέλιον: Μάρκ. θ΄ 17-31
14 Απριλίου 2024
Πιστεύω, κύριε βοήθει μου τῇ ἀπιστίᾳ
Τη δύναμη της πίστεως, της προσευχής και της νηστείας μας διδάσκει σήμερα ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, μέσα από τη θεραπεία του δαιμονιζόμενου παιδιού που μας διηγείται ο Ευαγγελιστής Μάρκος. Του παιδιού που από μικρό το είχε καταλάβει το πονηρό πνεύμα και συχνά απειλούσε ακόμα και την σωματική του ακεραιότητα, μιας που ο μισόκαλος διάβολος δεν αρκούνταν μόνο στη ζημιά που έκανε στην ψυχή του, αλλά το ωθούσε πότε στη φωτιά και πότε στο νερό, για να το φονεύσει. Ο πατέρας του απευθύνθηκε στους μαθητές του Χριστού, αλλά χωρίς αποτέλεσμα «Καὶ εἶπον τοῖς μαθηταῖς σοῦ ἵνα αὐτὸ ἐκβάλωσι, καὶ οὐκ ἴσχυσαν».
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ’ ΝΗΣΤΕΙΩΝ ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣ (14-4-2024)
ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ
Ἡ ἄγκυρα
Ὁ ἄνθρωπος -πλασμένος νά τολμᾶ- κάποτε κατάφερε νά ἐπιπλεύσει στά νερά τῆς ἀπέραντης θάλασσας, ἐπιβαίνοντας σέ πρωτόγονα σκάφη- σχεδίες. Καί τότε βρέθηκε μπροστά σέ μιά ἀδυσώπητη πραγματικότητα: Ἡ θάλασσα δέν ἦταν πάντα γαλήνια! Ἀντίθετα συχνά ἀγρίευε φουρτουνιασμένη, ἀπειλώντας νά βυθίσει ὁτιδήποτε ἐπέπλεε. Ἀπό ἐκείνη τήν μακρυνή ἐποχή τῆς ἀνθρώπινης Ἱστορίας, πλῆθος ναυαγίων παρέσυραν στόν βυθό ἀνθρώπους, μέχρι καί τήν δική μας ἐποχή.
ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2024
ΤΟ ΑΚΑΘΑΡΤΟ ΠΝΕΥΜΑ
Ἀμέσως μετὰ τὴν Μεταμόρφωσή του ὁ Κύριος, κατεβαίνοντας ἀπό τό ὄρος Θαβώρ μὲ τοὺς τρεῖς μαθητές, τὸν Πέτρο, τὸν Ἰάκωβο καὶ τὸν Ἰωάννη, συναντᾶ τοὺς ὑπόλοιπους ἐννέα περιστοιχισμένους ἀπὸ κόσμο. Μαζί τους βρίσκεται κι ἕνας πατέρας, ὁ ὁποῖος ἔχει φέρει τὸ παιδί του νὰ τὸ θεραπεύσει ὁ Χριστὸς ἀπὸ τὸ δαιμονικὸ πνεῦμα, τὸ ὁποῖο τὸν διακατέχει. Ὁ Χριστὸς τοῦ ζητᾶ νὰ πιστέψει. Καὶ ὁ πατέρας ἀπαντᾶ: «Πιστεύω Κύριε! Ἀλλὰ βοήθησε μέ, γιατί ἡ πίστη μου δὲν εἶναι δυνατή» (Μᾶρκ. 9,24). Τότε ὁ Χριστός προστάζει τὸ ἀκάθαρτο πνεῦμα νὰ βγεῖ ἀπὸ τὸ παιδὶ καὶ νὰ μὴν ξαναμπεῖ μέσα του, δείχνοντας σὲ ὅλους τὴ δύναμη τοῦ Θεοῦ. Στὸ ἐρώτημα, μάλιστα, τῶν μαθητῶν Του, γιατί οἱ ἴδιοι δὲν μπόρεσαν νὰ βγάλουν τὸ πνεῦμα ἀπὸ τὸ παιδί, ὁ Χριστὸς θὰ ἀπαντήσει ὅτι τὸ γένος τῶν δαιμόνων δὲν μπορεῖ νὰ φύγει ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο, παρὰ μόνο μὲ προσευχὴ καὶ νηστεία (Μᾶρκ. 9, 17-31).
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ 14-4-2024 «Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ»
«Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ»
Τό γεγονός πού παρουσιάζεται στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τοποθετεῖται εὐθύς μετά τήν κάθοδο τοῦ Χριστοῦ ἀπό τό ὄρος Θαβώρ ὅπου μεταμορφώθηκε μπροστά στούς τρεῖς προκρίτους μαθητές του. Μετά τήν δόξα τῆς Μεταμορφώσεως συναντᾶ ὁ Χριστός τήν ἀνθρώπινη δυστυχία σ’ ὅλη της τήν ἀνθρώπινη τραγικότητα. Ἕνας πονεμένος πατέρας παρακαλεῖ τόν Ἰησοῦ νά γιατρέψει τό ἄρρωστο παιδί του, πού οἱ μαθητές του προηγουμένως στάθηκαν ἀδύνατοι νά τό θεραπεύσουν.Βρίσκει λοιπόν ὁ Κύριος μπροστά του ἀπό τήν μία μεριά τήν πονεμένη καί πάσχουσα ἀνθρωπότητα, ἀπό τήν ἄλλη τούς ἐκπροσώπους του πού δέν μποροῦν νά τήν βοηθήσουν. Καί σάν νά μή φθάνουν αὐτά, βλέπει καί τούς γραμματεῖς, τούς θεολόγους τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ, νά συζητοῦν μέ τούς μαθητές καί νά προσπαθοῦν ἴσως νά κλονίσουν τήν πίστη τους στόν Χριστό.
Τετάρτη 10 Απριλίου 2024
Σάββατο 6 Απριλίου 2024
Κυριακή Γ΄ Νηστειῶν (Σταυροπροσκυνήσεως)
(Μάρκ. η΄ 34 – θ΄ 1) (7.4.2024)
Φθάνουμε σήμερα, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, στό μέσον τῆς Μεγάλης Σαρακοστῆς. Καί ἡ Ἐκκλησία μας τοποθετεῖ στό κέντρο τοῦ Ναοῦ τόν Σταυρό τοῦ Κυρίου, γιά νά τόν προσκυνήσουμε.
Γιά ποιό λόγο, θά ρωτήσουμε, ἐφόσον γνωρίζουμε ὅτι ὁ Σταυρός σημαίνει θάνατο;
Ναί, ὁ Σταυρός συνεπάγεται τό θάνατο! Ὅμως, ἐκεῖνο πού ἔχει σημασία καί σπουδαιότητα εἶναι γιά ποιό λόγο πεθαίνει κανείς. Ὁ Χριστός μας, γνωρίζουμε, πέθανε πάνω στόν Σταυρό ἀπό ὑπερβολική ἀγάπη γιά μᾶς, ἀκόμη καί γιά τούς σταυρωτές Του.
2024 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 7 - ΚΥΡΙΑΚΗ Γ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ (Μαρκ. 8, 34-38 και 9,1)
†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ
(Διασκευή ομιλίας στο Θεσπρωτικό, στις 27/3/2011)
Ο Θεός δεν είναι του χεριού μας
Σήμερα είναι η Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως.
Δεν προσκυνούμε το όργανο εκτελέσεως του Χριστού, όταν προσκυνούμε τον Σταυρό. Γιατί η διάθεση των ανθρώπων να εκτελέσουν τον Χριστό δεν ήταν ούτε καλή ούτε προσκυνητή. Προσκυνούμε την αγάπη του Χριστού, που για τη σωτηρία μας δέχθηκε να σταυρωθεί. Άμα δεν ήθελε, δεν θα σταυρωνόταν. Ο παντοδύναμος ο Θεός δεν γίνεται ποτέ «του χεριού», των ανθρώπων. Είναι αδύνατο να τον «καταφέρουν» και να τον βάλουν, κατά την γνώμη τους, στη θέση του. Ο Χριστός έπεσε στα χέρια των ανθρώπων, επειδή ο ίδιος το θέλησε.
Όταν ο απόστολος Πέτρος, άκουγε τον Χριστό να λέει ότι πηγαίνει για τον θάνατό Του στην Ιερουσαλήμ, έπεφτε επάνω Του και του έλεγε:
ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Ὁ Τίμιος Σταυρός εἶναι τό ἀξιώτερο σημεῖο καί σύμβολο τῆς πίστεώς μας. Σύμφωνα μέ τήν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας ὁ σταυρός τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ δόξα τοῦ Χριστοῦ, ἡ δόξα τῆς Ἐκκλησίας, τό θέλημα τοῦ Πατρός, ἡ δόξα τοῦ Μονογενοῦς, τό ἀγαλλίαμα τοῦ Πνεύματος, ὁ κόσμος τῶν Ἀγγέλων, ἡ ἀσφάλεια τῆς Ἐκκλησίας, τό τεῖχος τῶν Ἁγίων, τό φῶς τῆς Οἰκουμένης. Κατά τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ «ὄχι μόνο ὁ λόγος περί Σταυροῦ καί τό μυστήριο, ἀλλά καί τό σχῆμα εἶναι θεῖο καί προσκυνητό, διότι εἶναι σφραγίδα σεβάσμια, ἁγιαστική καί τελειωτική ὅλων τῶν θαυμασίων καί ἀνεκφράστων ἀγαθῶν, τά ὁποῖα προέρχονται ἀπό τόν Θεό». Ὅλη ἡ κένωση, ἡ πτωχεία, ἡ ἐξουθένωση, ἡ ὀδύνη, ὁ θάνατος, πού ἔλαβε γιά μᾶς ὁ Χριστός κορυφώνονται στόν σταυρό.
Μιὰ μεγαλειώδης προεικόνιση τοῦ Χριστοῦ
Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 7 Ἀπριλίου 2024, Γ΄ Νηστειῶν (Τῆς Σταυροπροσκυνήσεως) (Ἑβρ. δ΄ 14 – ε΄ 6)
ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗΣ ΠΡΟΕΙΚΟΝΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
«Σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ»
Κυριακὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως σήμερα καὶ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία προβάλλει ἐνώπιόν μας τὸν Σταυρὸ τοῦ Κυρίου μας, τὸ ἱερὸ σύμβολο τῆς θυσίας τοῦ Θεανθρώπου. Στὸ πνεῦμα τῆς ἡμέρας εἶναι καὶ τὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα τῆς θείας Λειτουργίας, ἀπὸ τὴν πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολή, ἡ ὁποία ἀποδεικνύει ὅτι στὸ πρόσωπο τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ ἑρμηνεύεται ὅλη ἡ Παλαιὰ Διαθήκη. Στὸ τέλος τῆς περικοπῆς ὁ θεῖος Ἀπόστολος ἀναφέρει μιὰ θαυμαστὴ προτύπωση τοῦ Κυρίου. Μᾶς λέει δηλαδὴ ὅτι ὁ Κύριος εἶναι Ἀρχιερέας αἰώνιος «κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ». Ποιός ἦταν, ἀλήθεια, ὁ Μελχισεδὲκ καὶ γιατί προεικονίζει τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό;
1. Τὸ μυστήριο τοῦ Μελχισεδὲκ
Κυριακή 7η Ἀπριλίου 2024
Κυριακή Γ΄ Νηστειῶν (Σταυροπροσκυνήσεως).
(Μαρκ. 8, 34 – 9, 1).
«ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ, καί ἀκολουθείτω μοι» (Μαρκ. 8, 34)
Στό μέσον τῆς διαδρομῆς μας γιά τή λαμπροφόρο Ἀνάσταση τοῦ Σωτήρα, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία σήμερα προβάλλει τόν Τίμιο καί Ζωοποιό Σταυρό τοῦ Χριστοῦ. Μᾶς βάζει νά ἀκούσουμε τά λόγια Του, μέ τά ὁποῖα μᾶς προτρέπει νά σηκώσουμε τόν προσωπικό μας σταυρό καί νά βιώσουμε τό φρόνημα καί τό μυστήριο τοῦ Σταυροῦ, διότι ἐκεῖ βρίσκονται τά κλειδιά καί τά μυστικά τῆς αἰωνιότητας.
Κυριακή Γ’ των Νηστειών (της Σταυροπροσκυνήσεως)
Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Μκ. η΄ 34 – θ΄1 (07-04-2024)
Αρχιμ. Επιφανίου Παπαντωνίου
«Αράτω τον σταυρόν αυτού»
Το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, της Γ’ Κυριακής των Νηστειών, αποτελεί ένα απόσπασμα από την όλη διδασκαλία και δραστηριότητα του Χριστού στη περιοχή της Καισαρείας του Φιλίππου.
Ο ευαγγελιστής Μάρκος, με τρόπο λιτό αλλά και δυναμικό, μας παρουσιάζει το κεντρικό σημείο της πνευματικής ζωής, γύρω από το οποίο πρέπει να στρέφεται η όλη προσπάθεια και ο αγώνας μας. Ο Τίμιος Σταυρός είναι παντοτινά υψωμένος, ώστε να οδηγεί τον κάθε πιστό στην οδό της σωτηρίας.
Κυριακή Γ’ των Νηστειών (της Σταυροπροσκυνήσεως)
Αποστ. Ανάγνωσμα: Εβρ. δ’ 14-16, ε’ 1-6 (07-04-2024)
Αρχιμ. Αυγουστίνου Κκαρά
Σήμερα Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως η Αγία μας Εκκλησία προβάλλει με καύχημα μπροστά μας τον Τίμιο Σταυρό, πάνω στον οποίο ο Χριστός πρόσφερε μοναδική και ανεπανάληπτη θυσία, ανοίγοντας το δρόμο για τη σωτηρία και τη Θέωση του ανθρωπίνου γένους. Ο Σταυρός, το ατιμωτικό αυτό σύμβολο στον Ιουδαϊκό κόσμο, πάνω στον οποίο εξοντώνονταν οι κακοποιοί εκείνης της εποχής έγινε για μας τους Χριστιανούς πηγή ζωής και αγιασμού.
ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2024 – Γ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ
(Μαρκ. η΄ 34-θ΄1) (Εβρ. δ΄ 14-ε΄ 6)
Ο αυθεντικός άνθρωπος
«Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθείτω μοι»
«Όποιος θέλει να με ακολουθήσει, ας απαρνηθεί τον εαυτό του και να σηκώσει το σταυρό του». Ο λόγος αυτός του Χριστού, έρχεται να λειτουργήσει ανατρεπτικά στους παραλογισμούς αλλά και στους «ορθολογισμούς» της σημερινής εποχής. Και αυτό γιατί ο Χριστός μάς προσκαλεί ν’ ακολουθήσουμε μια εντελώς αντίστροφη πορεία απ’ εκείνη που συνήθως σπρώχνεται ο άνθρωπος με τις χρεοκοπημένες ορθολογιστικές προσεγγίσεις του, οι οποίες βλέπουμε να τον αφήνουν τελικά έρμαιο των πιο ψυχρών και απαίσιων μορφών δουλείας.
ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Γ' ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ) (07.04.2024)
ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ)
7 Ἀπριλίου 2024
«Φωτίζου, φωτίζου Ἱερουσαλήμ̇ ἥκει γάρ σου τό φῶς καί ἡ δόξα Κυρίου ἐπί σέ ἀνέτειλεν» (Ἠσ. ξ΄[60],1).
Σήμερα τό γλυκόηχο στόμα τοῦ Προφήτου Ἠσαΐου προσκομίζει στήν Νέα Ἱερουσαλήμ, τήν Ἁγία μας Ἐκκλησία, τά χαρμόσυνα Εὐαγγέλια. Βροντοφωνάζει ὁ Προφήτης ὅτι ἀνέτειλε ἡ δόξα Κυρίου. Καί ἡ δόξα Κυρίου εἶναι ὁ Θεῖος Σταυρός. Πράγματι «ἐσημειώθη ἐφ’ ἡμᾶς τό φῶς τοῦ προσώπου Κυρίου» (Ψαλμ. 4, 3). Μέ τήν ἐμφάνιση καί προσκύνηση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἁγιάζονται τά χείλη καί οἱ ὀφθαλμοί μας καθώς ἀτενίζουμε καί ἀσπαζόμεθα τό θεότευκτον ὄργανον τῆς σωτηρίας μας. Ἀπό τότε πού ὁ Χριστός ἐταπείνωσε τόν ἑαυτό του καί ἔγινε ὑπήκοος στόν Θεό – Πατέρα «μέχρι θανάτου, θανάτου δέ σταυροῦ», τότε μετετράπη ὁ Σταυρός σέ ξύλον ζωῆς καί σωτηρίας.
ΚΥΡΙΑΚΗ Γ’ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ)
Απόστολος: Εβρ. δ΄, 14-ε΄6
Ευαγγέλιον: Μαρκ. η΄, 34-θ΄, 1
7 Απριλίου 2024
«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης. Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας. Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα. Σταυρός, πιστών το στήριγμα. Σταυρός, αγγέλων η δόξα και των δαιμόνων το τραύμα»
(Εξαποστειλάριον Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού)
Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως σήμερα αγαπητοί μου αδελφοί και η εκκλησία μας εν μέσω της μακράς περιόδου της Μεγάλης Τεσσαρακοστής έρχεται να μας θυμίσει τον Σταυρό ως σημείο Θυσίας και Πόνου, αλλά και ως σύμβολο ελπίδας και σωτηρίας. Ο Σταυρός για τους Χριστιανούς είναι το έμβλημα της νίκης έναντι του Θανάτου. Πριν από τον Χριστό ο σταυρικός θάνατος ήταν η χειρότερη τιμωρία που μπορούσε να επιβάλλει ο νόμος σε έναν κακούργο. Ο Χριστός, όμως, με τον σταυρικό του θάνατο, άλλαξε τον τρόπο αντιμετώπισης και θεώρησης του.
ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2024 – Η ΧΑΡΜΟΛΥΠΗ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Ἂν ἐρωτήσουμε τὸν κόσμο μας, ἀλλὰ καὶ τὸν ἑαυτό μας, πῶς ἐννοοῦμε τὴν σχέση μὲ τὸ Χριστό, θὰ διαπιστώσουμε ὅτι τὴν περιορίζουμε στὸ ἐπίπεδό του «δοῦναι καὶ λαβεῖν». Πιστεύουμε σὲ ἕναν Θεὸ γιὰ νὰ μᾶς δίνει αὐτὸς καὶ νὰ λαμβάνουμε ἐμεῖς. Κι ἔτσι θεωροῦμε ὅτι ὁ Σταυρὸς ἦταν ὁ δρόμος τοῦ Θεοῦ. Δὲν εἶναι ὁ δικός μας. Ἔχουμε τήν ἰδέα ὅτι ἡ πίστη φορτώνει τὶς εὐθύνες καί γιά τόν κόσμο αὐτό καί γιὰ τὴν αἰωνιότητα στὸν ἐσταυρωμένο Θεό. Ἐμεῖς δὲν ἔχουμε νὰ κάνουμε τίποτε ἄλλο, παρὰ νὰ πιστεύουμε σ’ αὐτόν. Νὰ περιμένουμε νά προνοεῖ γιά μᾶς. Νὰ μᾶς ἐξασφαλίζει καὶ τὰ ἀγαθὰ τῆς αὐτάρκειας καὶ τὴν ἄφεση γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας καὶ τὴν αἰωνιότητα.Ὅμως ὁ Σταυρὸς τοῦ Κυρίου μᾶς δείχνει τὶς ἀληθινὲς διαστάσεις τόσο τῆς σχέσης μας μὲ τὸ Χριστό, ὅσο καὶ τοῦ τί εἴμαστε ἐμεῖς στὴν Ἐκκλησία. Γιὰ νὰ σχετιστῶ μὲ τὸ Χριστό, δὲν ἀρκεῖ ἐκεῖνος νὰ θέλει νὰ ἔχει σχέση μαζί μου. Χρειάζεται νὰ τὸν ἀναζητῶ καὶ ἐγώ. Καὶ ἡ σχέση εἶναι προσωπικὴ καί ἐλεύθερη μὲ τὸν καθέναν μας!
Νά ποῦμε ΝΑΙ
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ 7-4-2024 «Η ΑΠΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ»
«Η ΑΠΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ»
Στή σημερινή Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ὑψώνει στό μέσο τοῦ ναοῦ τόν Τίμιο Σταυρό πρός προσκύνηση, γιά νά ἀντλήσουμε δύναμη καί θάρρος, καί νά συνεχίσουμε νά διαπλέουμε τό μέγα πέλαγος τῆς νηστείας, καταμεσῆς τοῦ ὁποίου βρισκόμαστε. Καθώς, λοιπόν ὑψώνει τό Ἱερό Σύμβολο τοῦ Βασιλέως τοῦ Μεγάλου, τοῦ Κυρίου τῆς Δόξης, τοῦ Ἐσφαγμένου Ἀρνίου, συνάμα προβάλλει τή σημερινή εὐαγγελική περικοπή, ὡς τήν πιό ἐκφραστική διατύπωση τῶν ὅρων ὑπό τούς ὁποίους ἐμεῖς οἱ χριστιανοί ἀκολουθοῦμε τόν δικό μας ἡγέτη, τόν Νυμφίο τῆς ψυχῆς μας. Τί ζητᾶ, λοιπόν, ὁ Χριστός μας;
Τετάρτη 3 Απριλίου 2024
Σάββατο 30 Μαρτίου 2024
2024 ΜΑΡΤΙΟΥ 31 - ΚΥΡΙΑΚΗ Β ΝΗΣΤΕΙΩΝ
Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΚΑΠΕΡΝΑΟΥΜ (Μαρκ. 2, 1-12)
†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ
(Διασκευή ομιλίας στο Τσαγκαρόπουλο, στις 26/3/2000)
Αγαπάμε τον λόγο του Θεού;
Ακούσαμε στο ευαγγέλιο, ότι ο Χριστός, ο Κύριός μας, πήγε σε κάποιο σπίτι της Καπερναούμ. Εκεί μαζεύτηκε κόσμος να τον ακούσει. Ήταν τόσο πολλοί άνθρωποι και τόσο στριμωγμένοι, που κανείς δεν μπορούσε να περάσει. Επειδή όμως είχαν ακούσει ότι έκανε θαύματα, πήραν τέσσερεις άνθρωποι έναν παράλυτο πάνω στο ξυλοκρέβατό του, για να τον πάνε στον Χριστό. Και να, φτάνουν στο σπίτι. Μα ο κόσμος είχε τόσο πολύ απορροφηθεί από την διδασκαλία του Χριστού, ώστε κανένας δεν παραμέριζε για να περάσουν.
ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Ἡ Καινή Διαθήκη, ὅλο τό ἔργο καί τήν διδασκαλία τοῦ Ἰησοῦ, πράξεις, ἐνέργειες, θαύματα, παραβολές, ὅλα τά ἀνακεφαλαιώνει σέ μιά μόνο ἔννοια, ὅπου φαίνεται μέ ἐνάργεια ἡ βαθιά κοινωνική καί πνευματική παρουσία Του στόν κόσμο καί στήν ἱστορία: στήν ἔννοια τῆς ἀγάπης.
Αὐτό μᾶς ἀποδεικνύει τό θαῦμα τῆς θεραπείας τοῦ παραλυτικοῦ. Παράλληλα ὅμως, στό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς Β΄ Νηστειῶν, φαίνεται καθαρά ἡ θεότητα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος προσφέρει ὄχι μόνο τήν ὑγεία ἀλλά καί τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν στόν παραλυτικό.
Τὸ ἀσάλευτο θεμέλιο τοῦ κόσμου
Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 31 Μαρτίου 2024, Β΄ Νηστειῶν (Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ) (Ἑβρ. α΄ 10 – β΄ 3)
ΤΟ ΑΣΑΛΕΥΤΟ ΘΕΜΕΛΙΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
«Σὺ δὲ ὁ αὐτὸς εἶ, καὶ τὰ ἔτη σου οὐκ ἐκλείψουσι»
Τὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα τῆς σημερινῆς Β΄ Κυριακῆς τῶν Νηστειῶν λαμβάνεται ἀπὸ τὸ θεόπνευστο κείμενο τῆς πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς· τὸ θεολογικότατο αὐτὸ κείμενο, τὸ ὁποῖο μᾶς τονίζει ὅτι στὸ Πρόσωπο τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ βρίσκει τὸ πλήρωμά της ὅλη ἡ Παλαιὰ Διαθήκη. Ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ Ἀρχιερέας τῆς Καινῆς Διαθήκης· Ἀρχιερέας αἰώνιος, ὅπως ἀκούσαμε σήμερα. Τὰ ἔτη του δὲν θὰ τελειώσουν ποτέ. Ἐκεῖνος εἶναι τὸ σταθερὸ Θεμέλιο τοῦ παρόντος κόσμου.
Ἂς δοῦμε ὅμως, πῶς ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι τὸ μόνο ἀσάλευτο Θεμέλιο τοῦ κόσμου μας καὶ τί προεκτάσεις ἔχει αὐτὸ στὴ ζωή μας.
1. Θεὸς ἀναλλοίωτος
Κυριακή 31η Μαρτίου 2024
Κυριακή Β΄ Νηστειῶν (Γρηγορίου Παλαμᾶ).
(Μαρκ. 2, 1 – 12).
Κατά τή σημερινή δεύτερη Κυριακή τῶν Νηστειῶν ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία παρουσιάζει ὡς πρότυπο ζωῆς καί τιμώμενο πρόσωπο τόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ, Ἀρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης, τόν θαυματουργό. Ὁ μεγάλος αὐτός ἀστέρας τῆς Ἐκκλησίας εἶναι μία προσωπικότητα πού ἔπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στή διαμόρφωση τῆς ὀρθόδοξης θεολογικῆς σκέψης. Εἶναι ὁ σοφός νοῦς, πού φωτίστηκε ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα καί θεολόγησε γιά τήν οὐσία καί τίς ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ. Ξεχώρισε τήν ἀνθρώπινη σοφία καί κοσμική φιλοσοφία ἀπό τή θεολογία καί τήν ἐμπειρική θεογνωσία. Παρουσίασε τή δυνατότητα τοῦ ἀνθρώπου νά μετέχει στήν ἄκτιστη χάρη τοῦ Θεοῦ, τήν προοπτική νά φωτίζεται καί νά θεώνεται, στηριζόμενος στήν ἀπέραντη ἀγάπη τοῦ Οὐράνιου Πατέρα του.
Κυριακή Β΄ των Νηστειών (Αγίου Γρηγορίου Παλαμά)
Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Μκ. β΄ 1-12 (31-03-2024)
Η ευαγγελική περικοπή (Μάρκ. 2, 1-12) της Β΄ Κυριακής των Νηστειών διηγείται τη θαυματουργική θεραπεία του παραλυτικού στην Καπερναούμ. Το γεγονός του θαύματος στην Καπερναούμ φέρνει ενώπιόν μας το πρόβλημα της αμαρτίας του ανθρώπου, που έφερε στον κόσμο τον πόνο, τη λύπη, την ασθένεια, το θάνατο. Από την άλλη προβάλλει την αλήθεια ότι ο Χριστός μας λυτρώνει από την αμαρτία και κατά συνέπεια μας σώζει απ’ όλα τα βάσανα και τις συμφορές.
Κυριακή Β’ των Νηστειών (Αγίου Γρηγορίου Παλαμά)
Αποστ. Ανάγνωσμα: Εβρ. α΄ 10- β΄ 3 (31-03-2024)
Πρεσβυτέρου Χαρίτωνος Θεοδώρου
Τόσο στην Αγία Γραφή και στην Ιερά Παράδοση γίνονται πολλές αναφορές σχετικά με την ύπαρξη και τη δράση των αγγέλων. Άγγελοι φυλάσσουν το Παράδεισο, άγγελοι διδάσκουν στον Αδάμ τον τρόπο καλλιέργειας της γης, ενώ άγγελοι εμφανίζονται στον Αβραάμ, το Λωτ, κατά την έξοδο των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο και σε πολλούς από τους προφήτες. Μέσα στην Καινή Διαθήκη ή καλύτερα μέσα από αρκετά χωρία της εντοπίζει κανείς οι άγγελοι να μνημονεύονται όπως είναι κατά τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και καθ’ όλη τη πορεία του Ιησού από τη Γέννηση μέχρι και την Ανάληψή του.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
Κυριακή Β’ Νηστειών (Γρηγορίου Παλαμά)
31 Μαρτίου 2024
Με την Χάρη του Θεού αδελφοί μου, φτάσαμε στον δεύτερο σταθμό της ευλογημένης αυτής περιόδου, της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Την προηγούμενη Κυριακή αυτή της Ορθοδοξίας, εορτάσαμε τον θρίαμβο της Εκκλησίας κατά των αιρέσεων, ανανεώνοντας όλοι μας για μια ακόμη φορά ένα πνευματικό συμβόλαιο, διατρανώνοντας την πίστη μας στο πρόσωπο του δομήτορος της Εκκλησίας Ιησού Χριστού.
ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΜΑΡΤΙΟΥ 2024 – Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ
(Μαρκ. β΄ 1-12) (Εβρ. α΄ 10-β΄ 3)
Ευχαριστιακές ενατενίσεις
«Τέκνον αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου»
Ζωηφόρα ήταν τα μηνύματα που αντλήσαμε την περασμένη Κυριακή, που ήταν αφιερωμένη στο θρίαμβο της Ορθοδοξίας και τον πανηγυρικό χαρακτήρα που επικράτησε. Σε συνέχεια των ψυχωφελών αυτών μηνυμάτων, η δεύτερη Κυριακή των Nηστειών, έρχεται με τα ξεχωριστά της πνευματικά νοήματα να μας ενδυναμώσει για να συνεχίσουμε τον αγώνα μας που οδηγεί στη συνάντηση με τον Αναστημένο Χριστό. Μάλιστα για να μας ενισχύσει στην πορεία αυτή, η μητέρα μας Εκκλησία προβάλλει τη μεγάλη μορφή του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, ο οποίος όρθωσε το πνευματικό ανάστημά του απέναντι σε όλους εκείνους που επιχειρούσαν να διασαλεύσουν την αλήθεια της πίστεως και να διαβρώσουν το οικοδόμημα της Εκκλησίας του Χριστού. Η μεγάλη αυτή πατερική μορφή του 14ου αιώνα, ανέδειξε ακριβώς την εμπειρική σχέση του ανθρώπου με τον Θεό και το συνάνθρωπο του και τόνισε τον βιωματικό χαρακτήρα της μυστηριακής ζωής.
ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Β' ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΑΓ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ) (31.03.2024)
ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΑΓ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ)
31 Μαρτίου 2024
«Ἐγώ εἰμι ὁ ὤν» (Ἔξ. 3,14)
Ἡ Ἁγία Γραφή, ἀγαπητοί ἀδελφοί, μᾶς ἀποκαλύπτει, ὅτι ὁ Θεός δέν εἶναι μιά ἀπρόσωπη δύναμη ἤ δημιουργική ἀρχή, ἀλλά μία προσωπική ὕπαρξη. Πολύ διαφωτιστική εἶναι αὐτή ἡ φράση τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης στή μετάφραση τῶν Ο΄(ἑβδομήκοντα) πού βάζει στό στόμα τοῦ Θεοῦ «Ἐγώ εἰμι ὁ ὤν». Ἡ ἀνεπανάληπτη σέ βάθος αὐτή φράση φανερώνει, ὅτι ὁ Θεός εἶναι ἡ ζωή, τό εἶναι, αὐτός πού κατ’ἐξοχήν ὑπάρχει. Ἐξ ἴσου χαρακτηριστική εἶναι ἡ φράση τῆς Καινῆς Διαθήκης «ὁ Θεός ἀγάπη ἐστιν»(Α΄Ἰωάν. δ΄,8), πού ἀποκαλύπτει ὅτι ὁ Θεός δέν εἶναι μιά μακαρία ὕπαρξη κλεισμένη στόν ἑαυτό της, ἀλλά κινεῖται ἀπό ἀγάπη, δημιουργεῖ τόν κόσμο καί δέν σταματᾶ νά ἐνδιαφέρεται γιά τή σωτηρία τοῦ κόσμου.
ΚΥΡΙΑΚΗ Β' ΝΗΣΤΕΙΩΝ
(ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ)
Απόστολος: Εβρ. α' 10 - β'3
Ευαγγέλιο: Μάρκ. β' 1 -12
31 Μαρτίου 2024
Τα θαύματα του Κυρίου μας, είναι γεγονότα ή σημεία Θεοφανείας. Μέσω αυτών πληροφορούμαστε περί του Θεού και τον γνωρίζουμε. Τα θαύματα βεβαίως δεν είναι τα μοναδικά μέσα αποκαλύψεως του Θεού υπάρχουν και άλλα, όπως η διδασκαλία ή η ζωή του Κυρίου μας.
Στο σημερινό θαύμα ακούσαμε, ότι ο Κύριος μας έχει εξουσία να συγχωρεί αμαρτίες και ότι θεραπεύει έναν παραλυτικό, αφού προηγουμένως συγχώρησε τις αμαρτίες του. Από αυτό συμπεραίνεται ότι ο Κύριός μας ως Θεός μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες και να θεραπεύει ασθενείς. Είναι ο ιατρός των ψυχών και των σωμάτων. Η σημερινή ευαγγελική περικοπή μάς δίνει την αφορμή να αναφερθούμε σε δύο βασικές αρχές της χριστιανικής Πίστεως σχετικές με την ανθρωπολογία, τη φύση και την κατάσταση του ανθρώπου.
ΚΥΡΙΑΚΗ Β' ΝΗΣΤΕΙΩΝ - ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ (31-3-2024)
ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ
Τήν περασμένη Κυριακή γιορτάσαμε τόν θρίαμβο τῆς Ὀρθοδοξίας κατά τήν ὁποία ἡ Ἐκκλησία διακήρυξε τό δικαίωμα νά ἀπεικονίζει τήν μορφή τοῦ Χριστοῦ, τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί τῶν Ἁγίων μας· ἡ διακήρυξη δέν ἀφοροῦσε τήν τέχνη, ἀλλά ἦταν βαθιά θεολογική ὁμολογία τῆς Θείας Ἐνανθρωπήσεως καί τῆς τιμῆς τῶν εἰκονιζομένων ἁγίων προσώπων.
ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΜΑΡΤΙΟΥ 2024
Η ΑΠΟΣΤΕΓΑΣΗ
Ὁ Χριστὸς βρίσκεται στὴν Καπερναούμ. Κηρύττει σὲ ἕνα σπίτι, στὸ ὁποῖο ἐπικρατεῖ συνωστισμός. Οὔτε ἔξω ἀπὸ τὴν πόρτα δὲν μποροῦσε κάποιος νὰ πλησιάσει, γιὰ νὰ τὸν ἀκούσει. Καὶ τότε, τέσσερις ἄνθρωποι ἀνοίγουν τὴν στέγη τοῦ σπιτιοῦ καὶ κατεβάζουν μπροστὰ στὸ Χριστὸ ἕναν παραλυτικὸ ξαπλωμένο σὲ ἕνα κρεβάτι. Ὁ Χριστὸς θαυμάζει τὴν πίστη τους, τήν δύναμη καί τήν ἐφευρετικότητα πού τούς ἔδωσε, ὥστε συγχωρεῖ ἀρχικὰ τὶς ἁμαρτίες τοῦ παραλυτικοῦ καὶ στὴ συνέχεια, διαβλέποντας τὶς ἀντιδράσεις τῶν γραμματέων τοῦ μωσαϊκοῦ νόμου, τὴν σκληροκαρδία καὶ τὴν ἀπιστία τους πρὸς τὸ πρόσωπό του, τοῦ δίνει καὶ τὴν σωματικὴ ὑγεία. Κάνει ἔτσι ὅλους τους παραβρισκόμενους νὰ δοξάσουν τὸ Θεό, ἀναφέροντας ὅτι τέτοια σημεῖα δὲν εἶχαν δεῖ ποτέ.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ 31-3-2024 «Ο ΑΛΛΟΣ, Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΜΟΥ»
«Ο ΑΛΛΟΣ, Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΜΟΥ»
Στή σημερινή εὐαγγελική περικοπή περιγράφεται ἕνα θαῦμα τοῦ Χριστοῦ μας γιά νά ἀναδείξει πόση εὐλογία προσπορίζει ἡ προσευχή, ἡ μέριμνα, ἡ ἐνέργεια, ὄχι ὑπέρ τοῦ ἑαυτοῦ μας, ἀλλά ὑπέρ τοῦ ἄλλου.
Ἀφορμή λαμβάνει ὁ Χριστός ἀπό τέσσερις φίλους, οἱ ὁποῖοι ὅταν ἄκουσαν ὅτι ὁ Διδάσκαλος βρισκόταν σ΄ ἕνα σπίτι στήν πόλη τους, τήν Καπερναούμ, ἀμέσως σκέφτηκαν τόν πέμπτο φίλο τους, ὁ ὁποῖος ἦταν τελείως παράλυτος καί ἀνίκανος νά κινηθεῖ. Ἔσπευσαν λοιπόν νά τόν φορτωθοῦν μέ ἕνα κρεβάτι στούς ὤμους τους, γιά νά προσεγγίσουν τόν Διδάσκαλο, πιστεύοντας στό θαῦμα. Φτάνοντας στό σπίτι ὅπου φιλοξενοῦνταν ὁ Χριστός, εἶδαν πλῆθους λαοῦ, τόσο ὥστε δέν μποροῦσε κανείς οὔτε στήν πόρτα νά σταθεῖ, ὄχι νά περάσει.
Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024
Παρασκευή 22 Μαρτίου 2024
Κυριακή Α’ Νηστειών (Ορθοδοξίας)
Μια ματιά στο Συνοδικό της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου
π. Αθανάσιος Μυτιληναίος
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία που εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 3-3-1996
Σήμερα, αγαπητοί μου, πρώτη Κυριακή των Νηστειών, η Εκκλησία μας γιορτάζει την ορθοδοξότητά της. Κατόπιν πολλών κόπων και αγώνων. Γι΄ αυτό και την Κυριακή αυτή, την ονόμασε Κυριακή της Ορθοδοξίας. Βέβαια όλαι αι Σύνοδοι συνέβαλαν εις την Ορθοδοξίαν. Όμως κατ’ εξοχήν προβάλλεται η 7η Οικουμενική Σύνοδος, που έλαβε χώρα στη Νίκαια της Μικράς Ασίας, απέναντι από την Κωνσταντινούπολη, το 787, μετά Χριστόν φυσικά, από 24 Σεπτεμβρίου έως 13 Οκτωβρίου.
Κυριακή Α΄ Νηστειῶν (Ὀρθοδοξίας)
(Ἰωάν. α΄ 44-52) (24.3.2024)
Κάθε Κυριακή τῆς Μεγάλης Σαρακοστῆς ἑορτάζουμε μία σημαντική ἑορτή τῆς πίστεώς μας, ἡ ὁποία ξεχωρίζει ἀπό τό ἀσκητικό κλῖμα τῆς περιόδου.
Ἔτσι σήμερα, πρώτη Κυριακή τῶν Νηστειῶν, ἑορτάζουμε τή νίκη τῆς Ὀρθοδοξίας, ἡ ὁποία συνδέεται μέ τήν τιμητική προσκύνηση τῶν ἱερῶν εἰκόνων.
Οἱ εἰκόνες ἀντιπροσωπεύουν τόν ἀόρατο κόσμο τῶν οὐρανίων δυνάμεων, τή διαρκή παρουσία τους στόν κόσμο. Ὅταν προσκυνᾶμε μία εἰκόνα, ἐπικοινωνοῦμε μέ τά εἰκονιζόμενα πρόσωπα.
2024 ΜΑΡΤΙΟΥ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ (Ιω. 1, 44-52)
†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ
(Διασκευή ομιλίας στον Άγιο Χαράλαμπο Πρεβέζης, στις 29/2/2004)
Έχεις μάτια να δείς;
Σήμερα είναι η Κυριακή της Ορθοδοξίας. Και πανηγυρίζουμε τον θρίαμβο της αληθινής πίστης. Θρίαμβο εναντίον των ψεύτικων εντυπώσεων που σχηματίζει ο άνθρωπος για τον Χριστό και για την Εκκλησία. Κάθε αίρεση και κάθε καινούργια δοξασία στα θέματα της πίστης είναι ένα λάθος, γιατί αποπλανά από την αληθινή πίστη, από την μόνη αλήθεια, που είναι ότι τον κόσμο τον δημιούργησε ο Θεός. Ότι όλοι είμαστε πλάσματά του. Ότι ο Θεός είναι πανάγαθος Πατέρας. Και ότι για να μας μαζέψει κοντά Του, έστειλε στον κόσμο τον Υιό Του ομοούσιο και συνάναρχο με αυτόν. Εξ’ ίσου Θεό με τον Πατέρα Θεό.
ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΣΩΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥ
Κάθε χρόνο, κατ' αὐτήν τήν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τῆς Ὀρθοδοξίας καλούμαστε νά κηρύξουμε, νά ἀπολογηθοῦμε γιά τήν πίστη μας, τήν ζωή μας, τήν ταυτότητά μας καί τήν ἐλπίδα μας. Στήν σημερινή ἡμέρα, πού εἶναι ἡ ἑορτή τῆς εἰκόνας καί ἡ ἑορτή τῆς εἰκόνας εἶναι ἡ ἑορτή τοῦ ἀνθρώπου, εἰκόνας τοῦ Θεοῦ, ἔχουμε νά μαρτυρήσουμε περί τῆς Ἐκκλησίας ὡς πασχαλίου κοινότητος, πορευομένης πρός τό ὁριστικό πάσχα, περί τῆς Ἐκκλησίας ὡς εὐαγγελικῆς καί εὐχαριστιακῆς κοινότητας, πού ἀναλαμβάνει στήν προσευχή της ὁλόκληρη τήν ἀνθρωπότητα καί τήν προσκαλεῖ νά λάβει μέρος στήν τριαδική ἀγάπη.